ok yay...
on yedi çocuk
on üç günün
Ankara aralýðýna
taþ duvar
ve zincir resimleri çizdi
kýzlarýn dokuduðu rüzgar
oðlanlarýn sakal pasýna çarpýp
tutuklanmýþ türküler arasýna
umut eken firari notalar olup
serildi kaçakçý kuytularda
pencerenin ülkesinden görünen
tam baðýmsýz olmayan kentler vardý
karartma baþlamýþ hüzün sokaklarý
ardý,ardýna postal aðýrlýðýyla eziliyordu
o ki
yaþýnýn eþkýyalýðýna
çapraz fiþek cesaret takýp
alný mor þafak köylerin
derelerinde yýkýyordu gözlerini
on yedi gülümseyiþ giymiþ
adamlýðý bin yaþýnda bakýþýyla
siyah beyaz fotoðraflarýn
hep yeni kalan suretiydi
aklýnda büyüttüðü dünya
demir kapýnýn açýldýðý mevsim
kurumuþ dallarýyla aðaç iskeletleri
sarkaçlara tünemiþ yaðmur
ve
daðlarýn gölgesine
tek yol devrim yazan aþklardý
abilerinden öðrendiði
ölüme gülerek gidilir bilincini
dudaklarýna
bir vatan sevdasýyla taktý
ilmeðin utancýna aldýrmadan
büyütülmüþ yaþýnýn
anne ninnisiyle
düþtü zafere
...
þiir ismi fonu ve resmi NUJÝN ÝLYADA....eyvallah heval
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.