O' nun

Kim demiþ gönlümde yare mahal yok
Damarýmda akan kan bile O’ nun
Sabahýmda mecal, gecemde hal yok
Tat ile geçecek an bile O’ nun



Çorak bir çöldeyim, yorgun ve yitik
Sol yanýmda sancý, dermaným bitik
Kaderime küskün, kaþlarým çatýk
Bedende sýkýþan can bile O’ nun



Varsýn anlamasýn ne çektiðimi
Dertten baðlarýma gam ektiðimi
Her gece yastýða yaþ döktüðümü
Huzurla yatacak yan bile O’ nun



Kuytu bir köþede kalýþým sessiz
Kendi ateþimle yanýþým harsýz
Geceden sabahý çalýþým arsýz
Üzerime doðan tan bile O’ nun



Sevda ateþinden savrulan külde
Adýyla þahlanan en suskun dilde
Dikenlerin gamla konduðu gül de
Yüreðimden sýzan ran bile O’ nun









mahal vermemek, : bir olayýn olmasýna fýrsat vermemek, engel olmak.

ran: Kalbin kasavetlenmesi. * Pas, kir.





Gülþah Gayret
Tekirdað



_
Sosyal Medyada Paylaşın: