velhasıl

velhasýl biz
buz gibi rakýlarýmýzý doldurduðumuz çay bardaklarýnda
güzel günlerin hatýralarýný yüzdüren
sýradan insanlardýk

geçmiþ yüzyýllarýn korkunç
ve ahþap mahalleleri yok eden yangýnlarý misali
iyi kýsýmlarýmýzý alev alev
ihtiyaç hasýl olduðunda kendimiz yakardýk

elimizde yarým ekmek arasý bir þeyler varsa
bir ziyafet iþtahýyla ýsýrarak
gurub vaktini daha kolay beklerdik

üstelik
sevimli istavritler
veya külhani lüferler hasbýhallik ediyorsa akþam soframýza
çay bardaklarý daha þen çýnlardý
diplerinden birbirine vurduðumuzda

arkadaþýmýzýn romatizmasýna
meteoroloji tahminlerinden daha fazla itibar eder
ilk damlalarýn düþmesiyle havaya yayýlan toprak kokusuna
ekmek gibi iç çeker
ve yaðmurlarda ýslanmayý severdik

yani biz
yanýk kokusunu fark edip mangalýn üzerinden aldýðýmýz bir dilim ekmeði
kararmýþ yerlerini býçakla kazýyarak aðzýna atan
ve sohbetin en cafcaflý yerinde atýlan kahkahalar daha denize düþmeden
derinden gelen klarnetin sesiyle gözleri dolan
gayet sýradan insanlardýk

ve gayet sýradan insanlarýn yapacaðý gibi
yeri geldiðinde kimseye göstermeden
hýçkýra hýçkýra aðladýk…

(Kitap: Kelebek Aðrýsý)

www.edebiyatdefteri.com/kitap/kelebek-agrisi-beyan-i-menazil-88876-kitabi/

Sosyal Medyada Paylaşın: