ÇİÇEKLER KIRMIZI BU AY

bu sabahki "dûam,yine sendin ,ey yâr!
sana "âþk’ý neyle üfledim
avuçlarýmda hep sen vardýn
biliyorum imkansýz bir düþ bu ,
yanan mumun alazýnda parlýyorsun
siyah gölgeler düþüyor etrafýma
hayalinle sonsuzluða dalýyorum damla damla ,
titreyen alevdeki silüetinde kayboluyorum
dýþarda yaðmur çiseliyor
içimdeki alevler çoktan dönmüþ küle..



burda çiçekler kýrmýzý bu ay
sana aralýktan hayranlýkla bakýyorlar *.*
belki kýskanýyorlar bilmemki
gurbetin miskin gri sabahlarý yine ruhuma doluyor


bir cebimde Pagos/ un süt tepesinden bir tutam toprak
öbür cebimde Smyrna gecelerinin deniz iþiltýsý var

dilimde yazdan kalmýþ ,deniz tuzu aklýmda hep o mavi,
dinmiyor susuzluðum bu saðanak yaðmurlarla
küreði kayýp tekne gibi eksenimde dönüp duruyorum
seni unutmayý göze alsaydým küserdi kipriklerim
meçhul intiharlar doðurur pusat_lý gözlerim
yakardý bu gurbeti içinde sen olan gözlerim ..



bir an açsam bu öksüz gözlerimi
O siyah saçlarýnýn tellerýnde kaybolsam bütün benliðimle
gizemimde ne kadar güzel cümle ve sözcük varsa ,
hepsini mevsim kuþlarýnýn kanadýyla yolladým sana
buralarda hangi çiçek tomurcuk açsa
kokluyorum kokusunda sen varsýn biliyorum ..
hangi þehire ayak bassam senin yüzünü arýyorum
Peronda unutulan en son yolcu ben oluyorum



dönüyorum ben hala yanan mumun alazýnda
adýný dudaklarýmda ezdim ,
sana diyemediklerimi dizelerimde bir "sýr gibi gizledim ,
bir gün belki okursun diye
âþk"dergâhýnda giydiðým gömlek sýrtýmda yandý
ey âþk ne vakit düþtün þu yetim kalbime söyle ?

kaç seher kaç yýl olmuþtuki ,kalbim hep boþtu
þimdiyse yüreðimin her çizgisi seni zikreder
muhânnetin dillerine çöktan ’masal olmuþum þimdi

kaybolsam bulutlarda yaðmurlar yýkasa yanan bedenimi
yýldýz olsam kara gecelerde seni hiç yalnýz býrakmasam
seni uzaktan hep izlesem ..





nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın: