"ACILAR YORGUN

ezberi ;eksik sözcükler dolaþýyor, yalpala yalpalaya
sayfalarda anlamsýz sûaller bir dolu düþ yýðýný
dersinki bir mavi okyanusta yarýþýyor ýslanmamak için
sararmýþ ucu/yanýk eski yapraklar
el ayak çekilince
bir birleriyle mum iþiðinda
hep yarýþta ...



yýldýzsýz ;
gecenin yeis karanlýðýnda aðlar bir çocuk
düþlerinde nar tanelerine ,basmamak için çok korkmuþ/ olacakki,
gecenin koynuna kanat çýrpmak istiyor bir an önce
annesi býrakmaz bastýrmýþ çöcuðu sütü çoktan çekilmiþ döþüne .
inletiyor yeri göðü lâl ,kâinat çeperine çoktan nâl sus ile çekilmiþ
gecenin soðuk kollarýnda aðýtlar, ah þu aðýtlar dile geldi yine .....



topraðýn kokusuna aþýk her bir nâr çiçeði her biri bir mîheng taþý !
güneþle yeniden doðmak adýna özgürlük adýna bir yemindir ..

þairin kaleminden kipiklere aðlak buseler damlayýnca dek
vuslatý bu son bekleyiþidir yýldýzý küs gecenin karanlýðýnda .
keder yapýþmýþ lehçesi melez dimâðýna kadýnýn
ta ilkokulda ,hep bir aðýzdan yeminler ettik oysa dedi
sadece utandýk korktuk ,hiç aðlamadýkki kimliksizliðimize .



yeter hayat kalbimde ne çok âhlar biriktirdin
saçlarýmdaki griler umurumda bile deðil
kalbimde kýrdýðýn bu kaçýncý aynalar
gidiyorum iþte vuslatýn yollarýna toz bile olamadan
felek kýrdýðýn o kýrmýzý narlar yalýn ayak karýþtý topraða ,
bir gün hesabý peþin alacak senden bu hayatlar
incelttiðin acýlar, vurdu kendini,
topraðýn baðrýna nadasa ,bu yetim kalmýþlýk hep bize/mi ?



kaç zaman oldu yollar kar tipi palandöken yol vermez
cudi/de asýlý kaldý zamanýn muþtusu
gelmezki güzel þiirler ..
acýlar yorgun !
kendini býrakýr toprak anasýnýn kollarýna
yetimlik bitti iþte, bu zulüm niye_ki ?


"Pepûû

Kekûû
Kî kir?
Min kir
Kî kuþt?
Min kuþt
Kî þûþt?
Min þûþt
Ax! ax! ax!"



nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın: