AŞK YALNIZLIĞIMIN IŞIĞI ( TANRI MELEĞİM )
Karanlýðýn dibine býrakýlmýþ
Acýlarýn labirentinde gezinen,
Zamanýn kirli dünyasýnda
Çýðlýk, çýðlýða dolaþan
Garip bir adam iken,
Dün, yüzüm yeniden öðrendi
Tebessüm etmeyi,
Ve hayata alkýþ tutmayý,
Yalnýzlýðýmý paralayan
Ay yüzlü bir kadýnýn
Gözlerine kondu gözlerim,
Her gece yargýladýðým ruhum
Tanrýya sitemlerle borçlanýrken,
Aklýmýn yarým küresini
Ele geçiren bu güzel kadýna,
Sevgilerimin içinden bir demet
Tutku yürütüyorum.
Dudaklarýmýn arasýnda ki
En ihtiþamlý sözlerimle,
Acýlarýmýn ciðerini koparýp
Sessizliðimin ormanýnda
Gönlümün sesine lisan olan
Bu yangýnýn ateþini haykýrarak.
Kederin vurduðu gözaltý torbacýklarýnda
Þimdi sevgiyi biriktirmenin
Telaþýndayým ölümün kýlýcýna aldýrmadan.
Kanýmýn kaynadýðý saatlerin
Varlýðýný kalbimde hissederken,
Ýþte yaþamak bu diyor
Aþka hasret kalmýþ yüreðim.
Tanrý meleði kötü zamanlarýmý
Bir bakýþýyla ezerken,
Cennetin sesini iþitirim
Onun adýmý her telaffuz ediþinde.
Sen ne benzersiz bir düþ
Ve ne tatlý bir hayalsin.
Büyülü havanla,
Ýçimi sevgiye büken
Ey! güzel kadýn.
Aðzýna kadar acýyla dolup taþmýþ
Bu ürkütücü yaþama
Senin bana býrakacaðýn
O kudretli sevgiyle karþý duracaðým.
Bu kaderle süngüleþen
Ve inatlaþan zamana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.