Abdallarýmýza sormadan öðrendiðimiz halimiz.
Boynu bükük anýlar/–da resmedildiðimiz hatýrda gizli.
Kat kat göklerden güneþ, gökkuþaðý, okyanus ve binlercesi lütuf lütuf yaðarken,
Yek mekanýmýzda lanetlenip de yalnýz yaþa/tt–d/ýklarýmýza,
Farklý iklimlerimizde ayný medeniyeti barýndýran kültürümüzü öðre/n–t/ebiliriz.
Buna raðmen, en bilinmeyen; vefasýz, nadir ziyaretçimiz; esrarengiz korsanlarýmýz olur.
Afettiklerimiz doðamýzdan bir parçaysa,
Zamana fedai benliðimizin yorgunluysa ömrümüz,
Varoluþ tarzýmýz kendimize yaban–cýysa...
Ve sana binlerce sözle anlatamadýklarýmýzda öz-ün/e in-dirge-mekse derdimiz.
Ne olur, yorma kendini:
Zaten ahireti yaþamak, her þeyin son yükümlülüðü, zat-ý þahanemiz.
..............................................................................11.04.’13 - 11.12.’14...
...............................................................15.47 - 03.24...........................
.............."Ne için yazdýðýmý bilmiyorum ama neden yazdýðým ..."..........................
.................................................................................................ithaftý..........
.................................................................................................UTK.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.