'şehirsizlik'

þehre

herkes yakýþýyor þimdi
iþportacý delikanlýlar
tuzu kuru tüccarlar
öðrenciler dilenciler ve yalancýlar

þehre bir ben yakýþmýyorum

çünkü sensiz bir þehrin topraðýnda
ayak izim öksüz
yollarýmda gün ýþýðý mahzun
seninle ýslandýðým yaðmurlar ferahlýktan
yoksun yaðýyor





SEN

artýk yoksun ya

þimdi bana geç kalma ihtimalin de yok

sen þimdi yoksun ya yüreðimin veda hüzünleri de yok

sen þimdi yoksun ya

gece uykusuzluklarým da yok

sen yoksun ya gecelerim de

sabahlarý sana uyanýþlarým da yok

uykularýmý bölüp sana günaydýn deme zorunlu’luklarým da yok

sen aç’ken

yediðim ekmeðin

boðazým’da düðümlenme olasýlýðý da yok

sen yoksun ya

güne; aksam ol baskýlarým da yok

geleceðim yolun sonunda

bana bakan gözlerin yok ya

yolda oyalanan

dolmuþ þoför’üne edecek küfürüm de yok

sen artýk yoksun ya

senin için yaþama nedenlerim de yok

sen yoksun ya

uðrunda ölümü göze alýþlarým da yok

sen yoksun ya

benim hiç birþeyim yok

sen artýk yoksun ya

senden sonra

kendimi kandýrmaktan baþka yaptýðým hiç birþey yok

sen þimdi yoksun ya

aslýnda varsýn da
















Sosyal Medyada Paylaşın: