ERİTE BENİ

ERÝTE BENÝ

Nura gark olur daðlar, baksan derinden.
Iþýðýnla atarsýn, rahmete beni.
O bakýþýnla oynar, yerler yerinden.
Bir bakýþýn ardýndan, sürüte beni.

Keþke güzel gözlerin, baksa bir bana.
O bakýþýnla gönlün, aksa bir bana.
Ebedi bir sevdayý, taksa bir bana.
Bir bakýþýn ardýndan, yürüte beni.

Ruhlar âlemindedir, görüþüm seni.
O zamandýr gönlüme, örüþüm seni.
Merhem diye gönlüme, sürüþüm seni.
Aþk libasýyla Rabbim, bürüte beni.

Ýnsanlýk âlemini, süsler âþýklar.
Gönülleri sevdayla, besler âþýklar.
Baþka caný can diye, sesler âþýklar.
Yalnýz yârim benzetir, Ferhat’e beni.

Mazlumlar âþýklardýr, ama zalim yok.
Maþuklar zalim olmaz, böyle halim yok.
Ne kadar zulüm görsem, kötü kalim yok.
Ýsterse maþuk aþkla, erite beni.

NOT: Libas= elbise --- Kal= Söz

Mustafa EROL
Manavgat / Antalya
11.Aralýk.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: