BABA GİBİ SEVERİM

Söylemeliydim sana ellerimin nasýrlý olduðunu
Yürekten dokunsam da,
Bazen acýtýrdý seninkileri.
Hoyratça tebessüm ederim ben.
Gülüþlerim gürültülü bir kahkahaya benzer.
Varoþluk iþlemiþ damarlarýma.
Ýstesem de cila süremiyorum yüreðimin üzerine.
Kurudum artýk.
Eðildiðim yaþ dönemler çoktan geçti.
Özümde olan edebilik yansýmaz bazen hallerime.
Yazarken yaþadýklarýmý,
Yaþarken dökemiyorum hayat sayfalarýma.
Gül gibiyim belki
Ama yaban gülü.
Dikenlerim yapraklarýmdan uzun ve çok.
Hangi tarafýma dokunsan batar.
Ne kök saldýðým topraktan koparým,
Ne de,
Senin hayal ettiðin gibi bir sevda kokarým.
Mazlum bir yürek taþýrým sinemde
Bu yüzden kalp kýrmaktan çok korkarým.
Söyledim kusur bende.
Bir baba gibi severim.
Derinden ve çok hissettirmeden.
Göz yaþlarýmý içime attýðým gibi,
Gülüþlerimi de saklarým bazen.
Marurluðumdandýr
Hep sen uyurken severim ben.
Yine de dokunmaktan alýkoyarým kendimi.
Ýncitmekten korkarým.
Dedim ya,
Ellerim nasýrlýdýr benim.
Sen ne kadar ayan ol desen de beceremem.
Ben sevdim mi,
Baba gibi severim...
_____________Murat Bulut





Sosyal Medyada Paylaşın: