atma çöl sýcaklarýna beni
gördüklerim serap olup yanýltmasýn
masal dünyandan çýk gel yanýma
bir anka kuþunun kanadýnda
kapadým gözlerimi düþlerimi sakladým
hayallerim kalmasýn yarým
dudaklarýn yaksýn bedenimde sevda ateþini
hissedeyim nefesini içim her titrediðinde
artýk yüreðimde yer yok senden baþkasýna
aþk mabedini ördüm sarmaþýklarla
yaþayalým bizi biz yapan anýlarla
kalmasýn sararmýþ bir kitap gibi
tozlu raflar arkasýnda
hani bazen öyle an gelir
çaresizlik sarar her yanýný
uzattýðýn eller hep geri çevrilir
yalnýz kalmak istersin o ruh halinle
atarsýn kendini ýssýz bir sahile
unutmak istersin seni üzenleri
beyninden geçenler yönlendirir seni
dalgalar kayalarý döverken kendine gelirsin
dil susar yürek yaralýdýr
kalem yazmaz tükenir mürekkebi
oysa çoktur söyleyecek sözleri
atar içine biriktirir hüzünlendiklerini
gidiþinle hüküm giydi hayallerim
ölüm olmasa da cezam müebbet benim
gece uykusundan uyandýrýr çýðlýklarým
korku doludur hep yaþadýklarým
son sözlerin veda deðil
küçük bir nasihat niteliðindeydi
yok oldu yarýný olmayan umutlarým
senden bana kalan tek hatýran
ömür boyu sürecek korkularým
hala düþünüp sayýklýyorsam seni
bir sorgula istersen kendini
bak hala cebimde saklýyorum resmini
konuþacak cesaretim olmasa da
dudaklarým istem dýþý mýrýldanýr ismini
hayatýmdan kayýp giden yitik yýllar gibi
ömrümüzün en güzel günleri de bak tükendi ...
Refik
10 . 12 . 2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.