utanýyorum kendimden senin gözünde bir damla yaþ gibi düþmekten
kahroluyorum sana, sarýldým öyle küçük bir kýz çocuðu gibi yokluðuna daha yaþamadan seni içime çekiyorum ne kadar kaldýysa ben de kokun ne kadar kaldýysan ben de sen o kadar ..
kapatýyorum gözlerimi gülüþlerin beliriyor usulca yaklaþýyorum sana gülüþünden bir öpücük alýyorum ne kadar kaldýysan ben de sen o kadarýný hayal edebiliyorum
kaç hayalin peþinden koþuyorum hepsi ayný gülüþünde baþlayýp hepsi ayný dudak büküþümle bitiyor
uçaklar uçuruyorum bu kentten baþka bir kente senin için beyaz bir kentin sabahýnda o küçük erkek çocuðu yaramazlýðýnda kývrýk kirpiklerinin içindeki o bal rengi gözlerine bakýp gerçekleþmeyen bu acýmasýz hayalin sonuna varýyorum bensiz kutladýðýn bu doðum gününde iyi ki doðdun diyorum sana iyi ki doðdun...
Uçamayan Kelebek
00:04 -10.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Uçamayan Kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.