Hadi Uyan *
Mehtaplý bir gecede
sitemkâr bir çocuðun,
Ýki cümlesiydi yazýlan iki dudak arasýna
Yahya Kemal’den
hazzýyle harâb idim edanýn
hâlâ mütehayyilim sedânýn.
Sen, azgýn maðaralarda boynu bükük biten çiçek
yine yalnýzlýðýn kýskacýnda kývranýrken tenim
her gün biraz daha yaþlanýyorum öfkeden
tuhaf þey...
meðer bir tebessümün yetermiþ,
kalbimi talana
bitmeyen bir hikâye oldu aþkýmýz,
o sahil meyhanesinde
ne güzel, þiirlerle büyüttüðüm
mor sümbülleri koklamak
ama sensiz yapamadým gülüm,
hayat notasýz þarkýlarla doldurdu
þu ömrümün karnesini
boþuna deðilmiþ, mýsralarýmda
her gün biraz daha sana yaklaþtýðým.
Biz miydik bir zamanlar orda burda
hadi uyan
bir plak koy o eski gramofonumuza
Münir Nurettin’i Zeki Müren’i dinle
yalancýktan seviyorum seni de
yeniden günaydýn de yaþama
þu mavili masalar limanýnda
Yeniden günaydýn de.
Nuri Daðdelen
4/12/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.