NESİN SEN!..
Gündüz hayalimde göremediðim;
Gecelerin düþü müsün düþü sen…
Adýný bir türlü soramadýðým;
Talihimin kuþu musun kuþu sen…
Sönmüþe can verir ateþin, közün;
Zekâtýn sayýlsýn, gülmüyor yüzün;
Þiirin, maninin, þarkýnýn, sözün;
Çatýlan kaþý mýsýn kaþý mý sen…
Akla sýðmaz sokak sokak gezdiðin;
Olur olmaz keyfe keder kýzdýðýn;
Satýr satýr usanmadan yazdýðýn;
Mezarýmýn taþý mýsýn taþý sen…
Yüreðimin uzaklardan sevdiði;
Gözlerimde uykularýn kovduðu;
Ya sabrýmýn tekme tokat dövdüðü;
Dergâhýmýn keþi misin keþi sen…
Bakýþýnýn yine puslu havasý;
Ertelendi yüz görümlük davasý;
Gül sinende iki mavzer yuvasý;
Haraminin baþý mýsýn baþý sen…
Gözlerinde fýrtýnalar döndüren;
Yanaðýmdan damlalarý indiren;
Temmuz sýcaðýnda günü donduran;
Erzurum’un kýþý mýsýn kýþý sen…
Ali ALTINLI – 09/12/2014
Saat: 10:01
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.