Ýlkbaharda bir gül gibi açarken
Kopardýn dalýmdan soldurdun beni
Gökyüzünde kuþlar gibi uçarken
Kýrdýn kanadýmý öldürdün beni.
Aþkýn benliðime kurt gibi daldý
Ne akýl ne fikir ne zekâ kaldý
Yerini asýlsýz hayaller aldý
Aldýn da elimden çýldýrdýn beni.
Baharýmý kýþa çevirdi nazýn
Sesi gitti teli kýrýldý sazýn
Yalnýz bana mýydý sevgi vaazýn
Sevda ikliminde yýldýrdýn beni.
Bizim kavuþmamýz artýk mahþere
Bu dünyada bana sen bir haþere
Sayende bulaþtým dermansýz þerre
Elem çukuruna daldýrdýn beni.
Yeter çektirdiðin git artýk yeter
Gönlümde ateþsiz dumaným tüter
Damýma tünemiþ baykuþlar öter
Ölmeden makbere doldurdun beni.
Leyla-i mecnuna döndürdün beni
Yanar dað gibiydim söndürdün beni
Hani söz vermiþtin kandýrdýn beni
Daha ham meyveyken oldurdun beni…
Salih Yýldýz…12.02.2008
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.