YÜREÐÝ ADAM HASAN ABÝM..SESÝNE HÜRMETLE...EYVALLAH..
anka’ya
imkansýzlýklar
fukara býraktý aþký
...
göçükten
yeryüzüne baðýþlanmýþ
madenci gibi kimsesiz kaldým
yüzümün esmer kirlerini
yaðmur yüzünde yýkadým
çeltik attým
örgülü saçlarýna
nasýrlý ellerimle
avuçladým ütopyaný
vaktin dar yalnýzlýðýnda
güvercinlere bindim
geldim Cudi’ye
soluma batýyý
saðýma doðuyu astým
ülkem dedim sana
aralýðýn arasýna sýkýþmýþ
sarý sýcak gün gibi
takvimlerin sayfalarýna
ayak uyduramadým
sende halklarý sevdim
halklarý sende
sýnýrlarý kayýp vatanlarýn
eþit düþleriyle hayal ettim seni
en güzel rüyalarýn bir yerinde
sancýlara düþmüþ kabuslar olmalý
olmalý ki
sadece sana yeminli ellerim
rüyada devamlý düþülen
o uçurumdan çekip alsýn seni
mutlu sona ulaþmak deðil
ateþinde kül olmaktýr serüvenim
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.