Yine siyah kalem Çizgiler kesik kesik Bilmem kaçýncý serzeniþim Kendime kendimi koyduðum yüreklere
Geç kalýnmýþlýklara Eksik günlere Çar çabuk biten uykulara Gelmeyen umut meleklerine Gitmeyen Þeytana Zincire halkaya Aþka sevdaya Hasrete tebessüme Bilmem ki her ne varsa kalemin ucundan Çizilen kesik çizgilere
Kezlerce Unutulan eksik kalan Tam oldu derken aþýlamayan duvarlara deðmeyen Güneþ’e
Ellerimde yeþermesini umduðum Iþýða Ulaþacak ayaklarým Kor alev dans ediyor gölgesinde yaþamýn Sana bana bildiðim herkese Defalarca kere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.