UMMADIĞIN DÜŞLER KURDUM

Sen beni hiç sevmemiþtin aslýnda
Sen hiç var olmamýþtýn belki
Ben seni duygularýmla çizdim
Nasýl denir, bir hayal portresi gibi

Yerine aðladým, yerine güldüm
Sen diðer yarýmdýn sanki
Hayat çarpýþmasý mý? Gördüm;
Týpký aynada yüzüme bakar gibi

Aðlýyordun, kaybedenler gibi soluktu benzin
Giden gelmeyecekti ve bunu biliyordun
Senin için hep yaðmur yaðacaktý, gök kýzgýn olacaktý
Buðulu camda bir isim ve gözlerindeyse yaþ olacaktý

Ummadýðýn düþler kurdum, bu nasýl dünya ki
Seni senden çok seviyordum, aþktan öte sanki
Ah keþke görebilseydin sen de lâyýk olsaydýn
Ne kadar bedbahtsýn adýna üzgünüm inan ki

Sonunda beyazlarý giydin, gülüyordun sen oysa
Fark etmeyecektin ben ardýnda yavaþça düþüyordum
Sen hayal penceresinden el sallýyordun uzaklara
Ben ise bu ayrýlýðý yýllar öncesinden hissediyordum
Sosyal Medyada Paylaşın: