İşte Gidiyorum

Ýþte gidiyorum
Acýlý yaralý kanamalý bir yüreðin içinde
Dünleri seyreden bir boþlukta
Can kenarýna oturan bir yolcu gibi
Yirmi bir numaralý cam kenarýnda
Penceremden sýzan alaca karanlýðýn içinde

Ýþte gidiyorum
Sana kýrýlgan bir mevsimin penceresinden
Bakýyorum
Elim yüzüm sen içinde

Ýþte gidiyorum
Sensiz buralarda
Ayaðýma cennet kiralansa da
Yürümekten yorulmuþ ayaklarýma söz geçirmek
Zor olsa da
Kanata kanata
Seninleyken yok ettiðim kendime
Ben benimle seni alýp bana gidiyorum

Ýþte gidiyorum
Sermayem olan aþkýný alýp
Hasretini üstüme örterek
Kurþun gibi sözlerini
Alnýmýn çatýndan vurarak
Yüreðimi kanatarak
Umutlarýmý tüketerek
Aðlayarak
Sýzlayarak
Kalbim, soluðum kesilerek

Ýþte gidiyorum
Cýlýz bir aðacýn gölgesi altýnda býrakarak
Umutlarýný, umutlarýmý, umutlarýmýzý
Daðlarý þahit kýlarak
Sevdama
Yaþanmamýþlara söve, söve bir hayli
Yoruluyorum
Daralýyorum
Üþüyorum

Ýþte gidiyorum
Rüzgar bakýþlarýmýzý daðýtýrken
Bakýþlarýmýz üþüyor ve
Aþk gidiyor biz kanayarak

Ýþte gidiyorum
Bir valiz yalnýzlýðýmý yanýma alarak
Sevgi dolu tüm servetimi
Mutluluðun mýzýkasýný çalan çocuklara býrakarak
Üzerimde ne var ne yok
Tüm birikilmiþ acýlarýmý Dar/aðacýna asarak gidiyorum

| A. Haluk Fidan
| 26.08.2014 / 09.21 D. Bakýr ÝÞTE GÝDÝYORUM
Sosyal Medyada Paylaşın: