bugün de teðet geçti ölüm
bir ezgi süresi göz göze geldik
kulaðýmda Halil Sezai’nin -Ýsyan-ý
dilimde kekremsi bir okuyuþ
…
þimdi onsuz yýllarý suya býrakmak zamaný
deniz durmaz yerinde gün gelir terk eder buralarý
hem belki de ulaþýr benim çocuk kentimin rýhtýmýna
sevgi taþýyan gemiler hala oradadýr,hala mavidir gökyüzü
güz yýðýlmýþ buralara tozutur etrafý yýllarýn yorgunluðu
ne de çok olmuþ karþý yamaçlarý görmeyeli
toprak çoktan gardýný almýþ
üstelik akþam yýldýzý yaðmakta þu an
ne güzeldir geçmiþin çocuksuluðuna dokunuþ
artýk bana tek dokunmak kalmýþ