Ne insanlar gördüm insan olmayan,
Ben’’’Edep’’’dedikçe boþ boþ bakardý.
Ne çiçekler gördüm asla solmayan,
Ben’’’Allah’’’dedikçe yaþlar akardý.
Ne sevdalar gördüm dünyalýk deðil,
Ölüm vuslattý hep,ayrýlýk deðil,
Bir olmak,birlikti, aþk’taki meyil,
Ben ’’’Ümmet’’’dedikçe aðýt yakardý.
Ne belalar gördüm dünya evinde,
Sefalet baþýmda kopukluk dinde,
Biraz söyleyeyim dinle de sende,
Ben’’’Bitsin’’’ dedikçe bentler yýkardý.
Ne tarihler gördüm biz bölünmüþtük,
Biz yok artýk benlik,peþine düþtük,
Bu yolda vuruþtuk yetmez küsüþtük,
Ben’’’Yeter’’’dedikçe,zincir takardý.
Ne modernlik gördüm adý garb diye,
Varýmý sömürdü yoðum hediye,
Sürterim peþinde aceb ne diye?
Ben ’’’Ýslam’’’ dedikçe kaþýn çakardý.
Ne yönetim gördüm çoðu yalancý,
Önce kurtarýcý sonra talancý,
Yamalý cepler boþ,karýnda sancý,
Ben ’’’Para’’’dedikçe kemer sýkardý.
Ne görmüþlüðüm var ne bilmiþliðim,
Nede Garb’a karþý kin silmiþliðim,
Lale gibi asil Türk’lük kimliðim,
Ben’’’Fetih’’’dedikçe düþman býkardý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.