göðün saçlarý topraða deðdi,
kayýp ruhun gölgesi;
çýkýp geldi karan_lýðýn içinden,
aðlaþmalarýn týnýsýndan yoksul,
varýþlarý kör, hasreti saģýr,
adýmlar aģýr aðýr yollarý nankör...
bunca zulüm varken þu kapýnýn ardýnda,
acýtma içimi;
kanatma yüreðimin kanatlarýnda ki sessizliði,
üþür damarlarýmda aþk,
kanýma karýþýr sevda;
ömrümden, ömrüne her çýkýþýnda...
cezasý kesilen zamana;
suçunu kabullenen saatler ekle,
ve iki uzak kýyýsýna savur mehtabýn,
izlerini sil daldýģým hayallerden,
þiirleri yýka ay ýþýðýnda,
baðýþla parmaklarýnda kirlenen yakamozu,
affet, bana kalan hayatý...
intikam suyu, gamzende susuzluk,
dilsizliģin varsayým,
siyah kadar susmadan bir daha söyle,
gözlerin deðil mi, bu vakit uykusuzluðum...
tutsa(þ)k
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.