Oflamadan önce içime çektiðim son nefesim gibisin sevgili.
Önce derin derin içime çekip beklediðim,
Sonra bütün gücümle özgür býraktýðým…
Sonra da, soluduðum bütün havaya karýþansýn sen,
Bütün tenime deðen ve bütün hücrelerimi gezensin…
Boþluðumsun sen, özgürlüðümsün
Sevdamsýn,
Sevgimsin…
Oflamalarýmýn içindeki gizli özlemsin
Özlemelerimin öznesisin
Ve öznelerin en deðerlisi sensin hayatýmda
Nefes almayý býraktýðýmda, topraðýmsýn kabrimde
Sonra güzelliðisin cennetin
Bazen de cehennem ateþisin yüreðimde
Rüzgâr olup nefesimden; söndürensin içimi.
Bir yudum aþksýn susadýðýmda …
‘’Seni seviyorum’’ dediðimde,
Susmalarýmý dindiren bir çift sözsün dilimde
Ruhusun sevmelerin ve canýsýn bedenimin...
Sevmelerin en bilinmeyeni,
En tatlýsý tebessümlerin ,
Sevdamýn ise biricik besmelesi
Sensin...
Ýtiraf edemediðim sevgilimsin sen benim
Kimsenin bilmediði aþksýn
Þiirlerimin mýsralarýnda gördüðüm,
Ve türkülerin sözlerinde duyduðum
Bir sazýn týnýlarýnda dinlediðim
Yeni yeþeren ve hiç solmayacak sevdasýn sen
Bu hayat sahnesinde boy gösteren biricik aþk çiçeðisin
Yeni yeþeren ve hiç solmayacak sevdasýn sen
Bu hayat sahnesinin biricik aþk çiçeðisin
Her saniye baðrýmda büyüttüðüm sevgimsin
Gecelerimin en derin uykusu: sensin…
Ruhumun en yüce duygusu: senin sevgin…
Hayallerimin baþ rol oyuncusu senin yüreðin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.