Çocuk Oku Bu Şiiri

Ben þimdi bir gölgeyim diyarýmda
Dokusu sýr gibi saklý benliðimin.
Can aynam paramparça

Silindi yüzüm

Ey Adem!
Anýmsýyorum seni gýyabýnda
Piç deðil þu yanaðý hamur çocuk
Elleri tatmadý çamur çocuk.
Özlediðin rahmin rengi
Ölüm deðil bilesin.
Güneþ sabahý unutana dektir özlemin.
Her doðum karanlýktan getirir kehanetini.

Ey çocuk!
Aþkýn, azabýný besler unutma!
Ve yeniden doðana kadardýr,
Havva’nýn sýcak rahminden þüphen.

Havva ya!
-Bu yordamsýz kederin sessizliði evinde-

Omurga, kadýnýn erkekten çaldýðý tek þey deðildir.
Bilirim

Eþya/sýzým

Aklým bir kutup
Kalbim bir kutup
Ýnat erdemdir ademoðluna.
Giyin be yalnýzca cinsel uzvun dýþarýda kalsýn çocuk!
Tanrý kadar susarsan tanrýlaþmazsýn çocuk.


Her öykü zifiri karanlýkta semenle yazýlmaz.
Aklýnda bütün acýlara yer aç.
Bütün þiirlerime mahremin sýnýrýnda yer açtýðým gibi.
Ve bekaretini dizelere örmekten vazgeçme!

En büyük sýr aynadadýr çocuk.
Silinsin yüzümüz.



Bitmedi




Fýrat ÖNCEL
11 Þubat 2008
Sosyal Medyada Paylaşın: