HASAN ABÝM YÜREÐÝN AKARSU EYVALLAH
ben...
göz ucumda annem vardý
elimin taþýnda
babamýn ismi
...
boþluklarýmý dolduramýyorum
dahasý kýrýk her ayna
kendimi tek parça göremiyorum
kabarýk kitaplarýn aralýðýndan
kýsa hikayeler bakan
bir hayat verin bana
tüm yetiþkin kusurlarýmdan arýnmýþ
çocuk yüreði büyüten
adamlýðýmla olsun yalnýzlýðým
ve yaþadýklarým
kuþlarý çok severim
hele güvercinler
birde serçeler
her kanatlandýklarýnda
yeniden doðar
yeniden büyürüm suskunca
her kuþun ölümünde
yaþlanýr saçlarým
düþerim topraða
rüzgar susar
gömülürüm
gagalarýnýn mezarlýðýna
mesela
ayný yöne giden
iki sevdayý asýn kirpiklerime
gittikleri gecelerde kapanýp
kalktýklarý sabahlarda açýlsýn usulca
mahsun günlerine daðýlsýn bakmalarým
arýnsýn umutlarýnýn sularýnda gözlerim
kirlenmesin aþk
kirlenmesin gördüklerim..
ne çok sohbet ettim boyacý çocuklarla
esmer gülüþlerinde sevdim insanlarý
küfürbaz oyunlarýyla anladým düþlerini
bir argoda ben hayal ettim
kardeþ olduk
kentin en terbiyesiz caddelerinde
acýnasý hatalarýn
ninnisiyle uyuyup
piþmanlýklarýn aðýtlarýyla uyandým
kýzdým kendime
sövdüm
vurdum
dövdüm beni
yinede uslanmadý
beni hep benden etti
yinede
kýrmýzý bir uçurtmam olmadý hiç
mavilere havalansaydý
ipinden tutsaydým korkarak
ya benide götürür diye ürkseydim
ya mavilerde kaybolursam deseydim
halbuki
düþtüðümde dizlerimin yarasýyla aðlarken
baþýmý kaldýrýp her göðe baktýðýmda
gülümsedi mavi bana
mavi bana gülümsedi
güldürdü beni
ah be
yaþamý bana hissettirdi..
þimdi
savaþ artýðý zamanda
bana barýþlarý verin desem
baþýnýz öne eðer biliyorum
eðmeyin
hürriyetin
mutluluðun
huzurun bedava olduðu dünyada
herþeyin satýlýk olduðunu öðrendim
üzülmeyin
üzmeyin kendinizi
aþk
seni unutmadým
unutmadým acýlarýný, sancýlarýný
göðsümün üstüne býraktýðýn tonlarca aðrýlarý
biliyorum
suç sende deðildi
hep böyleyiz iþte
suçlu ya hayat
ya düþler
yada aþk olur bizlerde
halbuki
onca kederin,derdin
tek suçlusudur insan
hayat verir
düþ verir
aþk verir
biz
elimize, yüzümüze bulaþtýrýp
kendimizden baþka herkesi suçlarýz
yok aþk
yok sen iyisin
sen hep iyi oldun..
nankör olmadým hiç
denize sýfýr küçük bir kentim var
yolda gördüklerimin selamlarý
her düþtüðümde kaldýranlarým var
kýþlarý cumartesi yaðmurlarým
baharlarý taze kuru yaprak
ve beyaz erik çiçeklerim var
nankör olmadým hiç
topu, topu beþ caddeli bu kentte
otuz üç takvim eskittim
havasýyla, suyuyla
yeniden büyüttüm kendimi..
deli olduðumu
hep öðretilenlere ters durduðumda anladým
anladým ki
deli olmak
bildiklerinin
ötekisini yapmakmýþ
öyle yaptým
yanýldýðýmdan çok
yanýlttým
susmadým
korkmadým
en çokta diz çökenlere tükürdüm
tükürdüm
tükürdüm
benim tükürüðüm bitti
onlarýn onuru kirlenmedi
acýdým mý
üzüldüm mü bilmiyorum
ama deðiþen hiçbirþey olmadý
olduklarý gibi
hep puþt kaldýlar
ve hep aþýk kaldým tabiata
onca karalama yazdým aþka
topluma, yalnýzlýða, umuda
dedim ya
boþluklarým hiç dolmadý
hep birþeyler eksik kaldý
hep birþeyler yarým
artýk aynada aranmayýda býraktým
altý üstü üç saniyelik bir masalýz dedim
uslanmadan hayata dair
tüm gemileri yaktým
dramatik gibi görünen
aslýnda en komik olanlarmýþ
anladým
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
SENİ SEVMEK ANKA KUŞU SEVGİLİYE MANİFESTO ıslık DÜŞLENMİŞ SEVGİLİYE ÇIĞLIK DELİLA AŞK BİR DEVRİMDİR DELAL ağladıkça MAVİ ACILI KADIN ferman-ı aşk