Gün olur ki acýlar en mahrem yerinde gösterir kendini Bazen,de hali vakti yamacýna oturmamýþ rüzgar alýr karþýsýna uðultu ve sýzý rask eder
yaþamadýklarýnýn sahibi olsan bile an kafir nefes küçük umutlarý çaresizliðe boca eder akla ziyan incelikle donanmýþ, düþmanýn bile arkasýnda aðladýðý o terkedilmiþliðe adým attýrmaz
erken tükenen ömre raðmen semanýn sahibi güneþ, yaðmur nicesi bulutlarý itekler baþýnda gasp ettiði alaný seçerken yanaðýnda kýzýlýmsý yaþ ile býrakýr kendini yutmaya hazýr topraða ten tende acýnýn gömleði iliksizdir birde topraðý düþünmek gerek
Yani yaþam adý altýnda acýya baðdaþ kuracaksýn gündüz niyetine vara yoksun bir özlem olacak korkunu da sen susturacaksýn ve göz ardý edilen yasaklý o sevgini bekleyeceksin beklemelisin...
YUSUF KORKMAZ TEKÝRDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kızılkale/2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.