Þimdi uzasa boyun, meselâ göðe deðse
Ve çýksa dudaðýndan arada lâtif kelâm
Bulutlar, birkaç yýldýz, diz çökse baþýn eðse
Habis ise niyetin, neye yarar elif lâm
Dillerde hep çýngýrak, hep bir heves hep tamah
Aslýnda farkýndayýz, adýmýz fani beþer
Aydýnlatýr dünyayý sabah güneþ, gece mah
Dalda yaprak gibiyiz düþeriz üçer beþer
Ýndir burnunu Kaf’tan, yüzmez kibirle gemi
Kalbini sil parlasýn geç olmadan pür-ü pak
Tevazu zýrhýn olsun, böbürlenme hiç, e mi?
Gör nasýl açýlacak sýr üstündeki kapak
Ömründe bir pencere, diler isen Firdevs’e
Akýt gözyaþlarýný, kucaklasýn seni fer
Çek sabrýn kýlýcýný, öldür nefsini devse
Dönüþün yok geriye tek biletli son sefer
Birden yýkýlýr gövden, Azrail’de maharet
Otuz iki diþinle kilitlenir dudaðýn
Alacaðýn yanýna, verdiðinden ibaret
Baþlar hasat mevsimi, dünya denen bu baðýn
Ne bir duygu kalbinde ne akýl kalýr serde
Yaþýyorken, diriyken düþünseydin az biraz
Yalnýzsýn, bir baþýna, ahþaptan dokuz perde
Dizerler üzerine, edemezsin itiraz