Kolay olmadý olmayacakta,
Üzgünüm bu yaþam daha fazla dayanamayacak.
Bu bedbahtlýk hislerime karþý beyhude bir dellallýk
Ve art niyet hayallerin idam sehpasý kalbim
Düþüyor!
Düþünce üþüyor,
Üþüdükçe büyüyorsun,
Büyüdükçe yýkýlýyorum.
Kent ayaz hüzünleri tam þakaðýmdan indiriyor
Sahipsiz bir iklim sýçrýyor beynimden aynaya
Kendimi görüyorum yine rüyalarýmda,
Aðlayan gözlerin ulvi tarafý hýçkýrýyor yalnýzlýklara,
Burasý aydýnlýða küs bir adamýn hayranlýðý kadar özel
Artýk kendi hayatýnda bir mektup mumu kadar ýþýðý olmayan
Kendi öykülerinin aðýr pesimisti oluyorum.
Sararýyorum önümden düþen yapraklar gibi
Ben çiçeðimi arýyorum sonbaharýn ortasýnda
Ve son baharý yaþýyorum sanki ayaz rüzgarlarla
Onu arýyorum kendimden habersiz.
Ama o bilmiyor.
Yýkýlýyorum þarkýlara,þehre,rüzgara,zamana,
Ama o bilmiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.