güzel sözcüklere varmadý dilin
sevebilseydin aþardýn her engeli,
çýlgýnca þeyler söylerdin
ilkyazla ovalarda yemyeþil
uçururdun gönlünü kelebekler gibi...
ben yine öyleyim
açtým kapýlarýný, kanatlandý yüreðim
kar suyu yürümüþken kökten gövdeden
erguvan dalýnda çýldýrdý ümidim
tomurcuk çiçeklerden seni bekler gibi...
dalardým düþlere rengarenk
unuturdum küskünlükleri
nereye baksan sevda çiçeði
beni bulurdun bereketinde topraðýn
hareketinde yapraðýn...
yele verirdin türkülerini
savrulurdun dumanýyla daðýn
atardýn kederini, korkularýný;
beceremedin
yenik düþtün yalanlarýna
çekildin sessizce
izsiz köþesine yüreðinin,
ne çok köþesi varmýþ yüreðinin gidilmedik...
eriþilmez yamaçlarda nadide çiçekler açarken
kör, saðýr ve dilsizdin,
gül boynunu büktü, yuvasýz kaldý bülbül
zamansýz yaðmurlarýn çilentisinde
ýslandým perde perde, tül tül,
kurutmadýn güneþinde beni
suydu ateþe sunduðun ödül
ocaðýmý söndürdün!...
Þaban AKTAÞ
23.05.2006