HARMONİ

zaten ayazdým;
düþürdün
içime doðunun
buzdan kýlýç sarkaçlarýný bir düþünsen ..
kýrdýðýn kalbimin en ince köþesiydi ,çöle döndü hayatým
kurudu o lebrenk dudak kývrýmlarým.
vazodaki susuz unutulan ,o çiçeðin yakarýþlarýný duymazsýn sen,
nicelerimi kaybettim ben

kaybolanlar köprü’sündeyim bak þimdi haberin olsun
söðuðun ayazý yüzümü "pareler ,sayende orda bende varým
suda kendi yüzüme bakýyorum bu ben’miyim, hayret





bu umutlarý gözünde tutsak olan yýllarca boþa sevgi yumaðýný "teþiyle eðiren ,
üþümesin diye ayaðýna ninesinden öðrenip
uçlarýna üç renkli iplikten nakýþlar yaptýðým o çoraplarý ,
þimdi benim baþýma sen geçirdiðinden, aklým baþýma geldi nihayet
zaman havayla harmoni alaaaddin’in sihirli lambasýnda, azalýyor dakikalar
þimdi vakit tamam ..





oysa en çok sudan korkardým þimdi bu berrak su ve havayla harmoniyim
haberin olsun o susuz çiçeðide aldým yanýma yeri boþ olsun
çok vurdun çok ,kör kurþunlarla
kaybolmuþtum terk ettiðin ayazlarda
yeniden doðuþum þu vazodaki susuz kalmýþ çiçekle olsun
güneþli bir bahar sabahý yeniden doðacaðým sakýn sen "görme !
kapat o gözlerini...







Sosyal Medyada Paylaşın: