yaz dedin mi azizim...
ben en çok gemilerin gecikmelerini severdim, denizi deðil
gemici çocuklarýnýn babalarýný pencerelerde bekleyiþini
kadýnlarýn eþlerini her an denizden dönecekmiþ gibi
hazýrlýklarýný severdim, denizi deðil
bir de paçalarýmý ýslatmasýný severdim
yaz dedin mi, denizi deðil
dalgalarýn yüzünden kýyýlarda gezinirken
yüzümün ýslanmasýný da severdim
deniz kabuklarý ararken
sümüklü böceklerle buluþup baþka dilde konuþmayý da severdim
ama... denizi deðil
sorma bana azizim, yaz dedin mi
uçurtmalarý severdim
ellerim benim deðildi o zamanlar
yarý kopuk kuyruðunu düþürmeye çalýþan uçurtmalarý iþçiye benzerdi
uçurtmacýnýn bile bilmediði her yola giden uçurtmalar
hep o kandýrýkçý mýzýkacýnýn paslý mýzýkasýnýn emrindeydi
eksik notalarýyla her müziði çalan mýzýkacýnýn
uçurtmayý severdim, kuyruðunu deðil
yaz dedin mi
peronlar gelir aklýma
yaþlý ve yorgunlarýn taþýyamadýðý valizleri arar gözlerim
gidemeyeceðim uzak yerlere parmak izlerimi yollardým o zamanlar
ve ben o zaman en çok güneþin geç batmasýný severdim
bir de ýsýrgan otlarýnýn parmak izlerimi yakmamasýný severdim
peronlardaki öksürükleri deðil
* * *
þimdi dört duvarýmý denizle kaplamýþlar azizim
denize bakýyorum, ýslýk çalýp çekip gidiyor
önüm arkam saðým solum sobe der gibi
nasýl da unuttum bir de sen vardýn ya, a b e c e
þimdi ne zaman gözlerime götürmek istesem ellerimi
tuz kaplýyor hep tuzaklarý
ne zaman kapatsam gözlerimi mýzýka çalýyor içinde deniz böcekleri
dalgalar yayýlmýþ içinde, güneþleniyor sereserpe...
bir uçurtmanýn kuyruðuna asýlýyorum
güneþ batmamýþ gibi
üzümler görüyorum asmalarýn üstünde asýlý
"uçuyorum"
az ilerideki fýrýndan burnuma yanýk ekmek kokularý geliyor
dün ölen komþu dede üç tekerlekli bisiklete binmiþ
el sallýyor bayýr aþaðý...
siyah üzümden beyaz þarap yapýyor kýzýl saçlý kadýnýn biri
benim güneþimi kumbaraya atmaya uðraþýyor bir çocuk
ya karanlýkta kalýrsak azizim
üzümler de bitti
geminin bacasýndan duman tütüyor, görüyor musun
hayýrdýr azizim
gidiyor muyuz ne dersin?
Davi. 2014 . 12 . 03