TÜKENİR

TÜKENÝR

Tükenmez sanýlýr, dizdeki derman.
Yürüye yürüye, dizler tükenir.
Tükenmekse eðer, Allah’tan ferman.
Okuya okuya, cüzler tükenir.

Bambaþka kokar hep, dallarda güller.
Güllere kýyamaz, insanda eller.
Güller gibi söyler, konuþan diller.
Söyleye söyleye, sözler tükenir.

Alýþamaz insan, dermasýz derde.
Sevdiðine kýzar, imansýz der de…
Söyleyemez derdi, asla bir ferde.
Hep dert çeke çeke, özler tükenir.

Neylesin ki gönül, bu hak kanunu.
Elbet bir gün gelir, her ömrün sonu.
Riayet þart derler, bilenler bunu.
Yaþaya yaþaya, güzler tükenir.

Sen ben diye eðer, baþlarsa dava.
Tüm baðlar dað olur, kalmaz hiç ova.
Biz sözündedir çünkü, her türlü deva.
Sen ben diye diye, bizler tükenir.

Mevlaya ayandýr, her türlü gizler.
Aþikar olunca, gizler tükenir.
Nerde saygý diye, söylerse sözler.
Siline siline, izler tükenir.

Mustafa EROL
Manavgat / Antalya
02.Aralýk. 2014
Sosyal Medyada Paylaşın: