Felegin ayirdigi gonuller yine kavusacak o son demi bekler, umudunu yitirmeden...
Herkesin sevdigi elinde yurur, biz yine gozumuzu uzaga sevgilimizi yuregimize takip yuruyoruz yagmur ciseleyen istanbul sokaklarinda...
Sanma ki gectik sevdadan, yagmurlarda cogaliyor ozlemin, sanma ki umudu tukettik vuslatin, her gordugumuzde sarmas dolas dalga ile vapuru yakindir o ozlemini cektigimiz sevinc naralarinin...
2.
aþk bu acýdýr,ne olacaðý bilinmez,belki yanarým,bir daha caným olmaz...
Opecegim, o opulesi ellerin tutarken ellerimi... opecegim, gozlerin deserken ta derin icimi... ya sen; sen sevmeyecek misin ki yuregini atese atan bu elleri sevmelisin! Cunku yine bu ellerdir seni ab-i hayat suyuna daldiran... yanacak ve Dirileceksin askindan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.