BANA BİR YUDUM SES VER
Bana bir yudum ses ver.
Ýçinde sen gibi senler çýksýn.
Ýçinde sen gibi sevgiler dökülsün yüreðime ansýzýn gelircesine,
Bana bir yudum keman ol, dök anlamsýz sebepler’ime.
Sarhoþ olsun gönlüm senden gelen sözlere,
Piþmanlýk koksun anlamsýz bedenler’imde...
Bak þimdi;
Küçücük bir evimiz olacaktý,
Ýçinde þöminesi olan sade ve iki göz odasý olan,
Sen bana aþk nameleri olacaktýn, ben sana keman.
Ben sana þarkýlarýmý okurken, sen gözyaþlarýnla dokunacak’týn.
Ben sana aþk raks yaparken, sen bana kur yapacaktýn sahiplercesine.
Adý hüzzam, adý taksim,adý mansuri olacaktý aþkýmýzýn...
Gitme dedim sana.
Gitme!
Gitme dedim sana,
Býrakma beni!
Kemaný notasýz, yüreðimi rotasýz býrakma ey zalimin dergahý!
Dur!
Ne olursun dur!
Gitme!
Býrakma ellerimi!
Korkuyorum;
Sus deme bana.Ulan sus deme
Susmalarým senden öte senden habersiz,
Geceler kabusum ben gecelerin yargýcý senden ve sebepsiz
Gittin,
Yoksun
Kayboldun zalimin oðlu!
Þimdi bana nasýlsýn diye sakýn sorma!
Sadece bana bir yudum ses kaldým býraktýðýn iki gözlü evde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.