Nasýl unuturum
Bayram sabahlarýnda ki uyanýþlarý
Daha küçücükken giderdik bayram namazlarýnda el açmaya duaya
Sonra el ele babamla tutardýk evin yolunu
Karlý yollarda iz býraka býraka
Yatýlý okulda verilen deri ayakkabýlarý nasýl parlatýrdýk gýcýr gýcýr
Onlarla yürümek kanat takmak gibiydi bizlere
Çünkü cizlavet giyerdi mahallenin çoðu çocuklarý
Ben potin giyerdim
Hele kravatým öðretmen diplomasý gibiydi boynumda
Gülücükler sahiciydi huzur dolu gözlerimizde
Öyle dönme dolaplar yoktu bizim oralarda
Kendimiz yapardýk oyuncaklarýmýzý
Arabamýz teldendi ve bayraðý olurdu rengi kýrmýzý
Bayramlar vardý bizim zamanýmýzda
Düþlerde yaþardýk sabaha varmayan uzun gecelerde
Lâkin yüzler gülerdi
Damakta tadý kalan akide þekeri misali…
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.