ACEMİLİKTENDİR AĞRIYAN YERLERİMİN SESİ Ayvazım Deniz
ACEMİLİKTENDİR AĞRIYAN YERLERİMİN SESİ
aynalarýn sýrsýz yüzüyle kendime bakýyorum bütün çirkinliklerimi bir kenara býrak gözlerimde yansýyan o acý neyin nesi? yaðmurun ayak izleri suratýmda bata çýka yürümeye devam ediyor
zamanýn ’geçmiþ’ dediðimiz aðacýna çocukca heveslerim çoktan kendini asmýþ öyle meyvesiz ki o aðaç yapraklarý bile baharda solmaz aldatýr yeþili görenleri zannederler onda hiç hazan olmaz.
halbuki içten içe bir kurt kemirir yeþil dallarýn içi koftur yani saðlam duruþu rüzgara boyun eðmeyiþi aslýnda ne kadarda zavallýca neye yarar yeþilin senin neye diyorum bazen kar yaðsa ýslanmaz bir yapraðýn düþer üzerinden akar gider yüreðe dokunmaz ki zemherinin ayazý.
yalanlar söylerim yalanlara yalan katarak çýð gibi düþerim yine kendi içime nefessiz boðulurum bir zaman ölürüm kefensiz sonra dirilirim yeniden yeniden baþlarým kaldýðým yerden kýsýr bir döngü üstünde çala kalem yürürüm.
þiirler... ahh o esrik þiirler dengesini yitirir düþerler üzerime gebereceðim o anlarda sanýyorum ama hala kýlýmý kýpýrdatmadan baktýðýma göre yaþam duygularým alýnmýþ olmalý.
heveslerim ümitlerim sevilerim
ne kadar darmadaðýn Karadeniz evleri gibi biri birinden habersiz bir dað yamacýna yaslanmýþ boþ gözlerle tabiat anayý seyrediyor olmayacak vuslatlara baðlanan ne varsa dilek aðacýnda tek tek söküyor üþenmeden bakýþlarýyla
artýk hafýzamda zayýfladý hangi sevdiðim nerede gömülü bilmiyorum üstünde çiçek açmaya kalksam mezarlarý kovalar beni haklýlar kendilerince elbette ne sundum ki aþk þarabýndan içtikçe düþman kesilen bakýþlarý gözlerime yuvarlanýrken ve ben gizli gizli gülümsedim inadýna dudak uçlarýmda bir uçuk çiçek açtý görmediler göstermelik ’vah’ larým yine bumerang gibi sahibine çarpýp elime geri döndü yaktý ellerimi ellerimi kanattý acýmasý o günlerden hediye bana.
anonim bir türküdür aslýnda bende aþk nasýl anlatsam bilemediðim bir özdeyiþ yapýþ yapýþ durur gönül kitabýmýn ilk sayfasýnda baþ aðrýsý diþ aðrýsý gibi arada d(k)urup d(k)urup sýzlar inletir dilimde sonsuz naðmeleri ve vakitsizce iner sahneden þarký sözlerini unutan acemi sanatçý gibi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.