Þimdi Biz terk edilmiþ bir kentin iki yabancýsý gibiyiz Yaðmur bile sadece benim yanaðýma deðiyor Ve ýslanan bir ben oluyorum Acýlarýmý içimde çoðaltarak Bana sevdasý yasak kadýn Yokluðunda
Yaþadýðým þehrin yýldýzlarýný saçlarýna takamýyorum Gamzeli ay yüzünden öpemiyorum Gece kararýyor Gece karanlýðýn enkazýnda kalýyorum Bir insan avazý çýktýðý kadar nasýl susarsa Bende öyle susuyorum sana Bana sevdasý yasak kadýn
Sen yoksun diye Bu þehirde muhabbetimi kaybettim Içimde gurbetim olan sevgili Hasretim oldun Yangýným oldun Yandýðým oldun Türkülere andýðým, Þiirlere yazdýðým oldun Seni þiir yaptým ömrüme diye Yasak konuldu yazýma, yaþantýma Ömür boyu yalnýzlýk hükmü verildi Kalemime, günlerime Bana sevdasý yasak kadýn
Acýlar hep üryan Gülüþ giydirilmiyor gün’yüzüme Hep gün’yüzüme baðýrýyor sensizlik
Ey vatan gözlüm Biz yitik Biz yitik bir kentin Iki yasak tarafýyýz Sen giden Ben kalan
BANA SEVDASI YASAK KADIN 2014.08.30
A. Haluk Fidan
Sosyal Medyada Paylaşın:
A. Haluk Fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.