YUSUF  BİLGE
TANIK
YUSUF BİLGE

TANIK




Arınma gölünün anlam avcısı,
Suyun aynasında vurur kendini;
Buğusu yağmurdur öz toprağına,
Dalda çiçek açmış bulur kendini...


Kokusu rüzgârla dosta ulaşır;
Yer demir, gök bakır devran dolaşır;
Sayılı nefese gaflet bulaşır,
Farkına varmadan solur kendini...


Yangınına körük olmayı seçer;
Eritir bahtını, varından geçer;
Aşk’ın körlüğüyle mezâda düşer,
Benliğinden satın alır kendini.


Sırrın sicimine düğüm vurulmaz;
Ayna tutan söze karşı durulmaz;
Gönül tanığından zanlı sorulmaz,
O gerçek bilgeyse bilir kendini...
"..........; ........." :


- Suçun büyük eyy Şâir (!?) ,
ayağa kalk,
ve de kır kalemini !..



YUSUF BİLGE

Gönül Yazgısı - 24






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.