Ölümü hatýrlýyorum anne, Gözlerim kapalý yanýmdaki insanlarý duyuyorum, Üstüme atýlan topraklarý hisediyorum da ellerimden hiç bir þey gelmiyor. Korkuyorum anne, senin sesini duyuyorum, kalkýp gelemiyorum sana anne Anne gel çýkart beni buradan, Anne beni neden sardýlar beyaz kefene Korkuyorum ben hala çocuðum senin gözünde beni býrakmassýn sen böyle. Üstüme sýrayla dizilen aðaç parçalarýný görüyorum anne, Anne güneþimi kapatmasýnlar söyle, söyle onlara beni bu karanlýkta býraKamsýnlar. Burasý çok soðuk anne , oysa sen dayanamaz beni sýký,sýký giydirirdin. Ama þimdi beyaz bir kefen giydirdiler, üstümede senin attýðýn bataniye deðil, Toprak attýlar anne, Gelde anne çýkart beni burdan , gelde nefesimi aç benim, Gözlerime dolan topraklarý sil, Beni bir uçurumdan atma anne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zakkumm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.