Son gördüðümde Göz çukurlarýna Karalar demir atmýþtý Bakýþlarýnýn derinliklerinde Yüzü daha beyazdý sanki Saçlarýnýn karasýna inat Ve tüm dalgalarýna muhalif Durgun bir ifade vardý yüzünde Sað eli baþýnýn sað tarafýnda Tutuyordu düþmesin diye
Son gördüðümde Ne çok özlediðimi fark ettim Titreyen ellerim ve tenimde Seyrederken ki sevincimi Ýlk gençlik günlerimi Avuçlarýma sayýp býrakýverdi Yüzünde telaþsýz bir yol hali Veda ediyordu sanki Her zaman gülen o yüz Bildiðimden daha beyaz Daldýðý maviliklerde Sessizdi.. Söylemese de caný yanýyordu Besbelli… Gözlerimin önünde Gizli gizli soluyordu Bir beyaz gül misali…
Son gördüðümde Ýlk tanýþtýðým gün söylediði Tek ve yegâne þeyi söylesin istedim Konuþtu benimle Dedi ki; Sakýn aðlama Beklediðim bu deðildi… Söz vermiþti Tutamadý Ben de tutamadým ona verdiðim O son sözü… Aðladým onsuz gecelerde O hiç görmedi…
Son gördüðümden bu yana Ne karalar ne denizler Hiç biri teselli etmedi Belki anlattýðý karabalýk Biraz da uçan kuþlar Sitem sitem dolaþtý Yokluðu genzimde Yutkunamadým… Yokluðunda yokluðunu Unutamadým…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.