Adam Sanmışım
Yanýlmazdým ama itirafým var;
Duruþuna kanýp adam sanmýþým.
Benim de insani bir tarafým var;
Görüþüne kanýp adam sanmýþým.
Ne endaze tuttu ne ölçüm doðru,
Endamý aðlattý, yandýrdý baðrý.
Hala hissederim þuramda aðrý
Vuruþuna kanýp adam sanmýþým.
Damlasý iksirdi, sunduðum bade.
Elimde deðildi gitti irade.
Aslýnda anlamlý bir kaç ifade
Kuruþuna kanýp adam sanmýþým.
Düþündüm, “nasýlsa gelir imana”
“Yanýltmaz” dedim þu geçen zamana.
Elinde kalan bu en son limana
Varýþýna kanýp adam sanmýþým.
Halbuki "inmiþti gökten zembille."
Kendini anlatýp, dinletti ille...
Güvenini hem de münasip dille
Veriþine kanýp adam sanmýþým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.