Utanç ve Gurur

Sakýnsan da gözünden, gelir bin bir musibet.
“Akacak kan damarda durmaz” demiþ eskiler.
Ne tedbirler kar eder ne son bulur baskýlar
Yaþanacak, çare yok, yazýlmýþsa akýbet.

Ýftiralar uçuþur, ummadýðýn zamanda;
Ýradene ipotek koymak ister zalimler.
Zerresini almazlar, ders verse tüm alimler
Hitam bulur darbeler, göðsündeki imanda.

Teslim olma, diren ki göze çarpsýn zevahir.
Gücün artar, yüreðin; keskinleþir bilenir.
Utanmaza tüm alem, kahýr edip ilenir!
Onlarýn da adýna; utanýr tüm cevahir.

Neylersin, bu dünyada çiçek de var diken de...
Kimi kokar reyhanca, kimi batar derine.
Savaþ verir durmadan, yatanlarýn yerine
Biçen de var biteni, yenisini eken de...



Sosyal Medyada Paylaşın: