Çok adice davrandým belki fýrsatçýlýk yaptým,
Evet evet,
Bir hýrsýz gibi gönül kapýnda bir aralýk bekledim,
Ama sýnýrýmý bildim girmedim içeri adam gibi saygýlý davrandým,
Çaldým kapýný müsaitmisin dedim seviyorum diyecektim
Yüzüme kapanan kapýda kaldým.
Ve açtým ardýna kadar kalbimi girmedin istemedin...
Açýk kalan gönül kapýmdan soðuk rüzgarlar girdi,
Kar yaðdý buz kesti her yeri,
Ama bu yüreðimin kara kýþýný eritecek sýcak sevgindir yine bil hani,
Þimdi bu buzdan kalbimle
Yine severim ama o kapýya bir daha gelemem!
Hani diyorum...
Kalp evinin sahibi yapmasanda misafir etseydin,
Seni seven bir kalbi hak ettiði gibi aðýrlasaydýn,
Hoþgeldin deseydin sonra uðurlasaydýn,
Sevgi bahçende deðilse de nezaket bahçende aðýrlasaydýn,
’Niye girmedin ki girseydin bu kadar korkak olmasaydýn’ diyeceksin belki.
Korkaklýk deðildi bu sana ve yüreðine layýk olduðu gibi davrandým,
Ne yani güzelim yüreðine ahýr gibi mi dalsaydým?
Ama üzülme sakýn ne yaparsan yap sana kýrýlamam ben,
Bir gün sen gelmek istersen;
Ýster kalb evimin sahibi olmak için ister misafir gel.
Ardýna kadar açýk kapýlarým bil gel,
Ben gelemem artýk severim ama onursuzlaþamam;
Bunu bil ve gel
Korkma söz ben senin gibi yapmam gel.
Ali Aþkýn KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.