Ah..be… yüreðim, Ah… Bayýlýrdýn küçükken , Gökkuþaðýnýn yedi rengine. Her rengi nasýlda katardýn. Kendinde ki sevgine. Þimdi kaçýyorsun bütün renklerden, Yanýnda bir tek siyah kalýyor. Bütün hüznümü ,bütün matemimi, Diyorsun ki yalnýz o içine alýyor.
Büyüyünce görüyor deðil mi insan? Kendi büyük yürekleri küçük, Sözüm ona kahramanlara, Büyük umutlar yüklediðin de, Devlerin karþýsýnda seni tek baþýna, Býrakýp da ardýna bakmadan gittiðini. Seni yapayalnýz çaresiz ne acýlara ittiðini.
Ah be yüreðim nasýl dinledin sen.. Annemin o masallarýný. En baþýnda söylerdi zaten, Bir varmýþ bir yokmuþ olan insanlarýný.
Blueangel/29.11.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
blueangel25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.