MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Oysa tarih yazar tarih sileriz bizler…
AZAP

Oysa tarih yazar tarih sileriz bizler…





Ýnsan olmanýn yolu eskilerin taklidi ile þekillerine itaat ile olmaz
kulaða sevgi ve saygý içinde boynuza katýlmakla olur...




izlerim bir çalýya takýlýþtadýr aslýnda
anýldýðýnda da aslý da astarý da kayýplar da gezinir
kopartýnca ipleri þimdi geride kaldý her þey
tuhaf bir his bu
her þeyde sis dolu
erkeksi sarhoþluða benlikti tavan yaptýran
bizim ne suçumuz var ki
kimde bencilik yoktur kim kendini sevmez ki
an gelir tarih kokarýz
bazý anda da kayboluruz saniyelerin içinde
kör nefis sarýþta boðar bizi

bazen curcunaya dalar gönül bazense ýssýzdýr yalnýzlýðýmýz
suya hasrettir ruhlar kir deryasýnda dururken
ayak yönlerine göre girilir hanelere
bazen çið sarar bedenleri bunda gülün ne suçu var
beynimiz hep görkemli þekillere düþer
tutarsýz meþrepte kalan hafifliðini hiç görmez
oysa kiþiliðini iblise sunan uçurum diplerinde üþür

bir de bir göz hakkýmýz vardýr ya
þahikanýn doruðundan çekmez ki bakýþýný
endamlýdýr da salýnýþý sema ya
sevgiliye eþsiz görünür yürek atýrýþýn da
doymaz ki her þeyin en güzeline konan
anýldýkça süksesi deryalarý aþar
aslý bir fiskede cüssesiyle düþtüðü batakta yatar

dertlerle sararýz bazen de yaralarýmýzý
yara kanar
yüreðe hançerler saplanýr
sýzým sýzýmda sýzlar bazen
cepkenimize kahpe bir el saplanýr
yürekte kanlanýrýz uçsuz bucaksýz
ruhlarýmýz da kapkara bulutlar dolaþýr
sözde gönül gönüldeyiz
tutuþuruz el ele
kol kola can ciðerler içinde
hep kasvetler piþer içimizde
fert içinde çok da yerli yerinde derindeyiz
ama ne görür nede hissederiz birbirimizi duymakta
sokaklar hep boy ölçer tilki ininde kýkýrdarken
aþklar vatan millet dokuruz tüm gönül tezgahlarýn da
tarih yazar
tarih de sileriz siyasetin çamur ýrmaklarýnda
göllerimiz denizlerimiz de hep çorakta
oysa ki hep sözde aydýnlýðý ararýz girdiðimiz karanlýklar da

sessizce bir kefen kokusu kaplar ortalýðý
gürgenler biçilirken
heyhat yumaðý açýlýr saçýlýr da kaplar ortalýðý
mesnetsiz hikmetler dökülür ziba’sýz yaþam kaybolur siste
fýþkýrýr bir isyan kendi kedisine
otururken yüreklere gerçekler kýs kýs güler
iþte o anda ayak altlarýna düþer tüm yaþam
ayaklar ellerle atarlar geçmiþini ve geleceði bir çukura
tüm sorunlar kapanýr
ve ömür ya bir çuval da kalýr
ya bir güvecin olup uçar içinden göklere…




(29.11.2014) AZAP…














Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.