Yedi Güzel Adam
I
Bu insanlar dev midir
Yatak görmemiþ gövde midir
bir yara açar boyunlarýnda
Kolkola durup baðýrdýklarýnda
-Ya kurbanýn olam
Daðlar önüme durmuþ
Ki daðlanam
Çekip pýrýl pýrýl mavzerler çýkardýlar oyluk etlerinden
Durdular ite çakala karþý yarin kapýsýnda
1.
Yedi adam biri bir gün
bir kan gördü
gereðini belledi
yari alsa koynuna
Ayýrmaz kaný yanýndan
Beyaz haberlerim var kardeþlerim
-Bir güzel ince gelin
Kabartýr göðsünü toz duman içinde
gelinliði durur çýkartýp býraktýðý yerde
Ýçerlerden bir taþlý tarladan
Kaynayan nehrin gözünde
unutmuþ gelin alýnlýðýný
Avuçlarý sýcacýk yumulu beline dayalý
Kalýn bilekli badem topuklu
Seyirtir o ince gelin
grevli’ler þifalar götürmek için
Beyaz haberlerim var kardeþlerim
-Gölgesiz meydanlara
aklý yaðmalayanlara arasýndan
yayýlýrsa karanlýk fýsýltýlar
Ya da güzel dýþlý yapa çiçekleri
Muhtemel bir genç kýzýn
Baþýna atýlýrsa
Yedi adamdan biri
Bir gün bir kan göreni
Kabuklarý soyulmuþ
Taze devrilmiþ bir aðaç gibi
Çeker çýkarýr kendi kadýnlardan
Fýrlar yataklarýndan tatlý uykudan
Çýplak çýkarýr kendi kadýnlarýndan
Fýrlar yataklarýndan tatlý uykudan
Çýplak yalýn ve güzel adaleli
O er alarak
Seðirtir danseder gibi
-Önce saðlam olmalý arkam
O ince gelin
Belirir hemen ardýnda erin
1000 yýl durmadan en atmýþ bir çýnar gibi
Gidiyor dansöz gibi
Yere ve göðe açýk avucunda o kan
O iþlem onda güvercin ve sevap
Onlarda en aðrýmalý yara
Ve yollanýyor o güvercin onlara
Güvercin deðiþiyor gittikçe ondan
Güvercin deðiþiyor vardýkça onlara
+ ve aman ne uzun sürüyor bir düþman öldürmek+
Yedi adam artýk bir kan göreni
Varýyor dengede
Kuðu gibi sarkýyor onlara
akýyor onlara
þiirler söylüyor ve mýsralarýnda
iþlek çelik kümeleri
ve kalkýyor her bir ulaþmasýnda
iki yanýnda sülüs ve yay gibi
bir vuruþta öldüren elleri
-Karanfil serpercesine
Bir kez daha vurdum ya Allah diye açtýðým yaralara
-Güzelin düþmaný güzel olur
Güzelin yari güzel olur
O varýyor tüm meydanlara
Kaný okþayarak ve kabartarak
Kaný okþa ve kabart
Ve sonra sabah kahvaltýsýnda
Ýçinden geçirmekle varsýn sofrana
Çocuklarýmýzýn ellerinde büyüyen gagalý þeylerin
Tanrýnýn buyruðu ile ortaya çýkarttýðý
Gürbüz bir yumurta
II.
Yedi adam biri bir gün
bir aþk bir gün
gereðini belledi
ölüm girse koynuna
Ayýrmaz aþký yanýndan
Beyaz haberlerim oluþuyor kardeþlerim
Daha ne kadar saklanabilirdik seninle:
Yaylalardan nasýl geçtik
Çobanlara yetiþemedik ama uzaktan
zahmetsiz ve hiç kimseye deðil gibi konuþan aðýzlardan
Ne bilge sözler dinledik
Sýðýndýðýmýz
Ve içinde saçlarýmýz göle girmiþ ýslanan
O dev O kabul eden O sizin veren maðaralar
Yine açýk yine buyur’lu
Çekildi üstümüzden. -Çalýlarýn
Bilen duruþlarýyla karþýlaþýrdýk koþuþurken gizlilere
Güneþi tez gördük daðlarda
Ormanýn ay çiçeði gibi uyanan hayvanlarýyla
Ýlk iþ gövdemizin acýktýðýný anlamak oldu
Gittik kokladýk ekmeðimizi tarlalarda
O gün gezdim seni ellerimle
Söyledin: Geniþ vuruyor yüreðin
Ülkeyi tez giden ayaklarýmla varýyorum
Kaným temizliði seven bir kolla atýlýyor durmadan
Yýkanmýþ güneþte yeni kurumuþ çarþaflar gibi
Serin ve ürpertici gövden
Yaklaþmaktasýn ve / çok yakýnýma taþýdýðýn / güller
Sana caný gönülden âþýk oldum meleðim
Kollarýna gümüþ bilezikler düþündüm
Dostlar buldukça onlara
Kalýn kaþlarýný övdüm
Güzeldin
Gövden gerilmiþ devinmekteydi
Bir tabloda gibi her bakmaya deðiþen
Karanlýk anlamlardan arýnan yüzünle
Hakký verilmiþ
Zehirleri alýnmýþ kazanlarda
Demirle birlikte çeliðe koþmaktaydýn
Ve döllenmekteydin mengenelerle kucaklanarak
Ýþçi eðilir bükülür ve doðrulur
Köylü bükülür doðrulur eðilirken
Ýnsan iyi maden kuyumcuda
Güzeldin / Gövden
Yeni bir iklim gibi yayýlmaktaydý karalara
Aðaçlar, kýrdaki hayvanlar kasabadaki insanlarca
Ýþte davetliydin
Acýktýk býçaklarýna kanýmýzý gütmekteymiþin gibi
Gelip acý sözlerin için
Bir çekmece koydun yaralarýmýza
Ve ellerin uçuþan yapraklar gibi
Birden
Nasýl yalnýz olduðumuzu anladým
Kimseler yoktu ikimizden baþka birbirine bakan
Susuyor sessizce
Aþkla ilerliyorum
Milletim bileniyorum
Devirmeye
Devirmeye safrasý beynimi üleþen
Elleri karýmýn üstünde birleþenleri
Bundan böyle yekinmeye hevesli yüreðim
/sanatsever halkýmýza duyurulur/
Aklým eski izlerde þimdi
Ýz demek
Bir geniþ
Bir kendine dönük bir en ileriye
Yol demek
Usulca kalkýp gedene: Dur
Ki çevrileceksin
Toydun cesurdun
Gençtin atýldýn
Bilmezdin atýldýn
Kabuðu oydun oydun
Kabukta kaldýn
Sis iner örter mermeri
aðacý binayý
Sis kalkar kalkmaz
Görünür mermer
Aðaç ve dev
Bu kadýnlar dev midir
Yatak özlemez gövde midir
Gül açar boyunlarýnda
Kolkola durup baðýrdýklarýnda
Bomba düþmüþ gibi deprenir toprak
Konuþtuklarýnda
-Yar kurbanýn olan
dola yaþmaðýný bileðime
Ki düþmaný güzel vuram
Çekip mavzerler çýkardýlar oyluk etlerinden
Durdular ite çakala karþý yarin kapýsýnda
III
Yedi adam biri bir gün
bir yar gördü
gereðini belledi
yari asla koynuna
Ayýrmaz yari yanýndan
Alev gerekli kentliye
Bu ýsýtma devleri kente
bir an önce inmeli oðlum
/bütün gün badem çýrptým
üzümün tehini armudun çürüðünü ayýkladým
uykuya geç vardým
yataðýn içine elimi daha yeni koydum
rahatýma doymadým ama.../
ÜMMETÝ GÖZETMEN GEREKLÝ
Ben seni beyaz haber ustasý
Olasýn DÝYE boðmadým -DOÐURDUM
Beyaz haberlerim için hazýr olun kardeþlerim
Anam su döküyor ellerime
Bedenim hýzla kaçýyor
Gözlerime toprak atan uykudan
Suyu çarptýkça yüzüme ve gözlerim yalnýz
Yanýyorlar
Yemi torbanýn dibine gelince beygir
Ýri saman saplarýnýn arasýndan
Ýri etli dudaklarýna
Küçük zor bulunan arpalarý topluyor
Bir parça daha yükselen
Bir parça küçülen
Bir parça daha uzak duran yýldýz
Beygir ve yanýnda duran semeri
Evin gerisinde yýðýnla odun- badem dallarý
Ve kuru alýç kökleri
Ve ben o zaman bilmezdim halka
Ateþ gerektiði
Çalýþýr gün boyu koru aðaçlarý devirir
Badem çýrpar budardým yaban çalýlarý
Gün tepeme deðsin öðleye durayým
Gün tepene deðsin öðleye durasýn
Kökleri hem derinleri hem sýðlarý sarmýþ
Durmaksýzýn nimet devþiren
Ceviz aðacýnýn altýnda.-
Öðleye durmayý
Hiç düþündüm mü aðaç neden havyan deðil:
Çünkü kan’dýr hayvan
Damardýr aðaç
O ceviz aðacýnýn altýnda
Dallarýna ve köklerine
Bir öz su damarý gibi baðlanarak
Onlar ve aðaçlar
Toprak ve kalbinden doyurduðu hayvanlar
Ýþitmiþler bakýn onlarla
Onlar ve yapraklar
Geniþ bir aðýzla üfürülüyormuþ gibi kýmýldamaya baþladýlar
Onlar ve tüfeðimi doðrulttuðum kuþlar
Þimdi öldürme vaktim deðil
Baþýna omuzlarýma konun
Dudaklarýmdan ve kalbimden dinleyin
/iþte bakýn ekmek böyle tutulur/
öðleye durarak baðlýyorum bu tepeleri
O tepelere
Eðlenme doðada - kentte bu gece ýþýklar yanmadý
Damlardan
Çorba dumaný yükselmemekte
Yufka ekmeði
Toprak ve aðaç kokulu ellerimle
/ iþte bakýn ekmek böyle tutulur/
Þu en artist
Ve lokmayý taþýyan parmaklarýn ucunda
Pýt pýt bir damar gibi atan
Yemin ve billah
Sýcak bulgur aþýnýn kalbidir
Dedim çünkü kalk
Yoksa sütüm helal olamaz
Düþündüm sol kollarý kesik insanlarýn
Ne denli mahir olduklarýný sað kollarýnda
Beyaz haberlerim için toplanan kardeþlerim
-Adým Mustafa ve Niyazi ve Abdurrahman
Kafkas yaylalarýnda çadýrlarýmýn
Sürülerimin ocak taþlarýmýn
Ýzleri vardýr/doðup yürümeye baþlayýnca
Çýplak basmýþtým topraða/
Yine de ana’vâzýn duymasam hiç uyanmam
Bedenim öylesine yorgun babam öylesine ölü
Ölü gibi kýmýldamýyor dedem
Sini belli kendi belli deðil
Ne bir hak torunlarýnda ne yaþayan bir arzusu
Ellerim yumruk dizlerimin arasýnda (tam üç yüz yýlý)
Etim etimin sýzýný alsýn diye
Kalk çünkü sabah yýldýzý
Bir mýzrak boyu yükseldi
+ iri ve zeki
uçlarý nemli bir göz gibi+
IV
Yedi adam biri bir gün
bir bela gördü
gereðini belledi
Yalvarsa evleri harap kadýnlar
ve aðlayan birkaç çocuk
Kamalar salýnsa karnýna
ayrýlmaz belalý yanýndan
Haberlerime kulak asmayýp-Duymadýk
Demeyesiniz kardeþlerim
Ülkem bugün
Yariyle buluþmuþ gizlilerde
Tepeden týrnaða yeni yýkanmýþ
Ve örtüler içinde
Göz kapaklarý kale kapýlarý
Gibi örtülü
Yassý gözlü kabarýk alýnlý
Kalbine ve beline zengin
Düzgün bedenli bol saçlý erkekler gibi
Ülkem
Tepeden eteðe yýkanmak için
Aþýdan sonra paklanan
Ovalara yayýlmýþ kadýnlar
Evi uçsuz bir yol gibi bekleyen
Yavruya yerinde bekleten
O kadýnlar gibi ülkem
-Yürürüm bayýrlarda
Gücüm ne merkezde tartmak için
Kulak verir
Dinlerim aðacý
Geçerken beton döþeli apartman kaykýlý toprakta
Sesim nasýl etkili yoklamak için
Durdurur sorarým kentliyi
Ne haber böyle:
Nereye:
Bela üreten elim
Nasýl davranýr belalar içinde
Sýnamak için
Uzanýr okþarým saçlarýný ey yarim
Bakarým hoyrat ve âþýk ellerime
Bir gün sapsarý kesildim
Öyle bir tabiat vardý ki gövdemde
Ýnsanlarý görmezdim bile yanýmdan
Bir hava bulutu gibi geçerlerdi
Ýçimden
Gidip daðlara
Kafa tutmak gelirdi
Bir gün ben
Ýri ve kaslý gövdem
Sapsarý kesildim
Hali harap bir dev çýktý önüme
Gözlerini öyle açtý ki yüzüme ve aðlamýþ
Sonra söyleþtik
Bu bir nöbet devriydi kardeþlerim
Bizimle aþkta olanlarýn
Eline su döksünler
Çadýrlarýnýn önüne o küçücük
Kilimleri sersinler
V
Yedi güzel adam
Biri bir gün bir dað gördü
Gereðini belledi.
Ki o dað
Aðaçsýz ve yalnýz
Gökte alýp veriyordu.
Rüzgârla ürperir gibi olurdu
Beygirin derisi nasýl ürperirse boydan boya
Dokununca.
Yýlanla akreple kertenkele
Tavþan keklik kurtla
Onlarla
Hayvanlarla kýmýldanýrdý
Dað bu
Serpilmiþ atýlmýþ yer kapmýþ
Baþa kurulmuþ. Böbürlenmeden iri kendiliðinden koca
Dað bu
Devir, söz gelsin, kervan devri
Eteðinde ipek yolu zencefil yolu
Kara ve beyaz yolu zenci. Develer
Ýçerek karýnlarýndan tüylerinden geçirerek
Daðý yiyerek, söz gelsin, beslenirlerdi
Dað bu
Devir kuþ devri
Geçerdi kartal
Ýþte o kartal
Renksiz ýsý vermeden
Ürkmeden ürkütmeden
Kendinden geçerek süzülür
Dikine batar dikine çýkar
Coþtumu
Vurur kendini daða - ölürdü parçalanarak
Dað bu
Devir aslan devri
Yer yer toplaþarak
Erkekli diþili
Sýk sýk oynaþarak
Devir insan devri
Geçti geçti
Ýnsan geçti
Et geçti kan geçti
Göz geçti
Gelenler
Yeni gelen yeniden sonradan gelen
Geçti geçti
Dað bu
Yýlanla kýmýldanýrdý
Yýlanla kýmýldanýrdý
Yedi güzel adamdan biri
Bir gün bir dað göreni
Durdu sevmeden bilmeden devinirken
Durdu durdu seyreyledi
Sordu:
dað nicesin
günde mi gecede misin
geçmiþte þimdide
yoksa gelecek bir düþte misin
Dað serpildi
Atýldý yeniden yer tuttu
Ýlk kez yýlanla kýpýrdanmadý
Gözü görür görmez
Daða göçtü güzel adam
Eteðinden yukarýya üç gün
Yürüdü. Bir yýlda dolandý
Çevresini. Eðlenerek kayalarda geceleri
Yürüdü günde ve bir kuþ gibi
Görerek de
Durmadan dolandý daðýn çevrisini
Artýk dað yýlanla kýmýldamadý
Kýmýldardý onunla
Hýrçýndý adam hep hýrsla
Yaralýymýþça inlerdi
Yüzü durgun gözler duru berrak
Hýrslanýrdý ayaðýyla- avuçlarýndan ter akar
Omuzlarýný burardý.
Ola ki anlatsa dað
Der hýrcýndý adam ince bilekli
Azgýn topuklu
Ýnce uzun parmaklý karýnsýz
Karþý koyan omuzlu
Yerken güzel yer doymadan kalkar
Oturarak ve hayvanlarda bile
Gizlenerek iþerdi
Adam hýrçýndý-saçlarý uysal akardý
Rüzgârla kardý
Esinti olmadan zaten akmaktaydý
Uzun boylu deðildi
Ama kendinden uzunu yoktu - yalnýzdý
Geçince önünden
Maðaralardan kuþ tavþan kurt yavrusu
Daða vururlardý
Serçe tohum düþürürdü aðzýndan
Tavþan yeþerince onu
Yerdi kökünden
Ot üremedi
Aðaç üremedi
Dað aðaçsýz ve yalnýzca
Gökte alýp veriyordu
Adam küçük bir kaya düzlüðünde
Toprakta maðra içinde maðra kapýsýnda
Kaynak baþýnda kuru yamaçta
Dururdu
Eðilip alnýný
Yaydýkça yere iki elinin arasýna
Göksü çatýrdayarak eðilir
Parçalanarak doðruldukça
Dað cezbelenir
En yüksek zirvesini kayalý alnýný
Yamaçlar yamaçlara yayýlan yüzünü
Adam eðilip koydukça yüzünü topraða
Eðilip koyacak yer arardý
Dað cezbelenince
Doðrulup eðildikçe
Ovaya bir anda
Kentler serilir
Yollar fabrika çevrekleri bentler
Yedi adamdan biri
Bir gün bir dað göreni
Yeni bir soluk çekti içine
Deðiþti ayný kalarak
Ýndi kente
Daðýyla
Esen baþý
Serin baþý geniþ kollarýyla
Gözleri yüzünü kaplayacak gibi büyüyerek
Ve þakaklarýnda
Avuçlarýmýn arasýnda güçlükle tuttuðu
Bir þey duruyordu
Yedi adamdan bir dað göreni
Buyruðu daða yiyeni
Daðdan buyrukla kente ineni
Sularý yürüyerek geçeni
Çekip mavzerini çýkardý oyluk etinden
Durdu yarin kapýsýnda
(BEN
DÝRÝMLE
DOÐRULURKEN)
Sis borularý ötmeye baþladý yavrular
þimdi oradalar-Aþk delice kýmýldamalý yataðýndan
Sen bir yýldýz kaymasýyla yataðýndan
Üstüne alevleri alarak
Kemikli bir aþk gencinin kollarýndan tutarak
Sen kanýn damarlara tutamadýðý anlardan
Beni karnýnla
Bir göz boðuþmasýna daha kandýrarak
Bul içe kapanýk hayvanlarýmý yalvarmalarýnla
Üzülmüþ
Belki dünyayla horlanmýþým
Ansýzýn çok oradan görün orada
Bu siyah basmýþ kara akar deme-
Baþka olmalý gövdemi denetleyiþin
aþka hazýr olan
...LARDAN. O KADIN’lardan
Halk aþksýzca sokaklar
banka dükkânlarýyla doludur
Ellerimi kalp olmayan sularla
ýslamaya alýþýr o kýzlar
-iþte artýk kaçmak iþte durmadan karþýmýzdayken bile
-ýlýk ev girintileri
gizlesin daha köprüler
karanlýk bedenleri
Her þey onlara göre - yamandýrlar
Ansýzýn melek bekliyorum eski türk ezgileriyle
Senin asya’dan hiç yontmadan zarif bir cep saati yapýþýn
Asya Asya ve Asya diye yalvarýþýn
Sana ansýzýn alýnyazýmý ve kendimi ekliyorum
Aþka hazýr aþka aç ve davetli
Ansýzýn melek bekliyorum
Asyayla ayaða kalkan
Melekler ellerinde gelenekle
Ýçinden hýzla süt akýmý geçiren mýzraklar
Boydanboya girdirmektedirler gövdelerin içine
Nar doðuran - dikkatle nar doðuran
Hayvaný ve insaný ayný teklifle doyuran
Nazlý baharlarla
Hiç aðlanmadý
‘Biz çetin adamýz ha’ ayrýca söylenmez
Anlaþýlýr
Ne yavuz kýþlar
Kurt sýyrýðý ayazlarla
Ne evren debdebesi bahar
Gerdan kýrýp mendil düþüren kýzlarla
Ayrýca söylenmez
‘Biz çetin adamýz ha’
Doymuþtur aþk bu gece en son buluþlarýna kadar
Sen meleksi kadýn bu gece kendini vermekle
Ýkiye yarýldýn
Sen meleksi kadýn bu gece
1000 yýl adýna bilinmekle
Sen melek uyarmalarýyla
Uyarýlan erkek
Bu gece bir þehvet azarladýn
Hayvan kovdun
Yataðýný yüceltenlerden oldun
Þimdi ev gebedir
Dað kuþlukla uyanýr -varsýn uyansýn-
Önce hafif bir uyku sisi
Tanrý evvelsiz sonrasýz bir iklim gibi ordadýr
Daim
Melek kanatlarýndan hava görünmez
Uzaklar yine de görünür
Ay dostlukla anýlan bir komþu evidir
Kýl çadýrlarla devinen o kavim göçü
Ýþte o kavim göçü
Daðlar ilk bez bizi
Çýplak ete kavuþan aþk sandý
Kadife döþer gibi topraða iþte öyle yürüyen
Ilýk bir hava bürüyen
Gözleri o -rengârenk gözleri çocuk gözleri develerin
Çözülür ayaklarý
Kavim bu
Boynuna kan yürümüþ
(Gözüne bir þey görünmüþ)
-Nedir o görünen/ susalým/
Hayat her zerresi uyarýlmýþ gibidir
-Çok acele
Kalp bir bohçanýn içinde atmaktadýr
Omurgasýndan mýzrak yürüyor kavmin boynuna
Devler en som bir duruþla - Raptedilmiþ
Çocuklar aðýzlarýndan Ey Nazlý Ölüm
Ey Nazlý Bahar Marþlarýyla
Bütün bunlar nedir - sorulsa
Sorusuna
Ne can cevap kalmýþtýr
Kavim donmuþ deve mýhlanmýþ
Kadýn ateþle ateþ doðumdan önce
Sýðýrlar kendi kendileriyle
Göz göze kalmýþtýr
Kavim seferidir evinden ayrýlmýþtýr ama
Kendine varýlan iklim ve toprak
/VAKÝTTÝR/ namaza durmuþtur
Bin bireydir kavim
Bir tür kararla eðilip doðulmakta
Her candan bir cana
Bir candan bir cana
Sonsuza deðin
Bir tavýr bolluðudur kavim ama
Nihayet vaktidir VAKÝT
Bu duruþ en zarifi duruþlarýn
Gidip endamlý daðlara
Beðendirmek için yeni gelinleri
O iklim kullandý hep
Ýnsanýn en bilgelerini
Onlarla karþýlanmak için baharda
Ýklim aranýr her þeyden önce her olayda
Þerbet taslarýnda
Bir toprak okunmuþ þeker dedenin avucunda
Genç bir kýz kadar aðýrdýr
Bileceksin ey çocuk
Tatmýþtýn onu geçen baharda da
Kavim uyanan topraðý
Karþýlarken - uyanýktýr
Kavim Topraðý
Devirirken - uyanýktýr
Kavimden biri varýrken topraða
-Uyanýktýr O ve Kavim
Vardýktan sonra topraða
Gaflet uyandýrýlmaz - kavim uyanýktýr
O anne gibi verimlidir besmele çocuk için
O erkek
Karpuz dilimi gibi ortadýr
O en yaþlý gelin
Ocaktaki çorbayla birlikte tütmektedir
O kavim için
‘Kýþlarý göç içinizedir’ buyuruluyor
Büyük çadýr en sevgili düþmana emanettir
Çorba daðýtýlsýn nefes ve el daðýtýlsýn
Yer ötesi ve yer eþit alýnsýn
Kadýn ve erkek eþit durmaktadýr-kadýn arkadadýr
Ýnsan hayada ve tanrýdadýr
Ki kýþ ortasýnda kardan-bir duayla sýyrýlýp
O derviþ aðaç kupkuru dallarýnda
O meyvayý büyütüyor
O tiyek
Bir salkým -müthiþ- üzüm
Uykuya tez doyanlar için
Saçlar uçuþur havalara sevinçle
þarký þarký içine
Cenkle bir üstün haberleþme ile
Ýnsandan insana hep akýl ve sezgilerle
O coþkun mutlu savaþ dülgerleri
Kalbi çoðaltan bayramlar açtýlar
Þimdi de açtýlar
Ýþaret verin ve açtýlar bütün köprüleri
Deniz yüce bir soluk denizidir-rotalar denizin kendisindedir
Kaptan sancakta bir tek an yaþamak yoluna
Bütün bir ömür aðartmýþtýr
Iþýklar çoðalýyor içimizden birine
Kime bu davet
Limaný dolduranlar yanan insan meþaleleri
Yüzbinler taþ kulelere yaslanmýþ söylüyorlar
-Rüzgâr nereden eserse essin güzeldir
Alevler bir ayrý alemdir
Dirlik sevinçtir - göç içimizedir.
Aþktan sonra sarhoþluk günümüz ülkemizde
Sevine sevine
Saðlýmýn elleri uzansaydý daðlarýn eteklerine yer’in þarkýlarýna
Aþkýn maðara kovulduklarýndaki þarkýlarýna
Ýlkel bir duyguyla baðýrýr kalýrdým
Yöremde mor lekeler gibi duran
Bir basamaklý melekler ve gelenler olur birden
Bütün meleklerden bir melek
-Bak diyor bakýyorum
ve bak diyor
Ellerimi býçakla yontacaðým deniyor
Ýlkel bir sevinç ve kan
þiir en safýndan
sonra soyut heykeller
Hiç düþmaným yok-üzgün söyleniyor
-Olmayacak mý hiç
Eziyor gururum onlarý
-Görün ey güzel düþman ey güzel düþman
Saraylarda geçti ömrüm seninle
Yüzüm aydýnlýk bakar elemlere
Yangýn yerlerine
Coþkuyla selamladým bütün bayraklarý
Düþman kadýnlarýný
Tanrým bu daðlarý da sen yarattýn
Bana kattýn
Bir bir okþadým
Sema yapan kýrlarý
Âlemlere kalbimizi yeniliyoruz ve tutuþmuþ geliyoruz
Yeryüzü batarsa batsýn dayanamayýp o kavmin çadýrlarýna
Develer de tutuþtu
Onlarla ayarlandýk bir devinim bir devinim arkasýnda bütün devinimler
Kum kendi raksýnda beden ayný raksta
Karýn bacaklara ulaþýr öper onlarý ve uzaklaþýr
Ayný yönde ve aralarýnda bir dünya vardýr
Göðüs ahenkle havanýn direncini kýrmaktadýr
Kalp ve balçýklý topraðý
Aðacýn ve kayanýn dizilimini
O tek kuyun yalnýzca süzülüþünü
Ani bir haber gibi salt bir kez ötüþünü
Dinliyor kumu balçýklý topraðý
Aðacý kayayý ve kuþu
Uyku beladýr göç içinizedir
Sabýr ve zaman içinizdedir
Kadýn ve çocuk içiçedir
Güneþ vurmuyor -öyle söyleyin- üzerine döþeklerimizin
-Sokuluyoruz besmele ile kadýnýn topraðýna
(iþte böyle söyleyin)
Öyle ki o kadýnlar
Baðlasýnlar doðanlarý tanrý baðlarýna
Melekler kýrmýzý yanar
Kalbe tutuþan her þey kýrmýzýdýr
Hele kalp hazýrsa
“kentten” bir er kalkar - Onun eri
Kollar semayý deryayý korkularýndan
Yoksa aþk hemen kaçmak mýdýr daðýmýza
Söyleyelim ya hay ya huu
-Yollarý aydýnlýk kýl yaradan
Kanla bir sabah
Akþam kanla
‘...ateþ... ve öldüm...’ deniyor
-Oysa sorular verilmiþti ona
Sorular yýðýlmýþ
ayný kaynaktan olana
Iþýk ve karanlýk hakkýnda
Bu nasýl uzun uyanýlmaz gibi
-Ateþ ve öldün uykuyla
-Kurþunla yoklanmasý bir sorudur geri kalanlara
Taze doðanlara
Þehzadelerden de sorular kalmýþtý ona
’Biz artýk gitmeliyiz daðýmýza anneciðim
Yorgun geldim savaþmadým ama
Bir ceset gibi ayaklarýnýn dibindeyim’
’Biz artýk
Gitmeliyiz daðýmýza’
-Hayýr olmaz
Durmalýyýz burada þahinim
’Kezzap içsem
Daha kuvvetle can çekiþirdim’
(dertten çýktýk) söylendi (güzel bir kurtuluþa yöneldik) dendi
Heykel bekleyen kýmýldamýþ
Abesle elele ahbap gibi
Avazý çýkanca baðýrmýþtýr
-Durmadan deniyor ki vataným neredir
Heykel ne diyor
Konuþmaz heykel
Felçtir
Karþýlýklý
-Kaslarýmýz karþýlýklý kasýlsýn
Olsun
-(Kalbimiz tüm insanýn namýna) iddiasýnda
-Dertten çýkmýþsýn ötekine kavuþmuþsun da
Diyor ki diyor ki
Geçmiþ nedir kavim kimdir dert nerdedir
Kýrbaçla ayaða kalkarlardý
’biz artýk... anneciðim... daðýmýza...’
ruhum geçer bedenine yüz bin kara nokta yemiþtir soyrad
... ve nasýl olan oldu - o ve yeni uygar dostlarý
Bir noktalar anlaþmasýdýr fabrika baca ve duman
Anne onlarý kapýya kadar uðurla gel
Delinen böðrüme bir set ger
’yapmayýn yapmayýn’ çýðlýklarý
Güneþ doðsun mu doðmasýn mý kararsýzým
Baþlarýný bana çevirmiþ büyük baþ hayvanlar
londra moskova vaþington berlin pekin
hava cereyanlarý sarsýlan ikindiler
korkularýmýz intihar dönemlerinde
kötü bir alýþkanlýk peyda olmuþtur
bað budama hasat zekât
evlenme hoþ görme
Buðday ve ekmeðe saygý göreneðine doðru
-Ýnce bir düþman yönelmiþtir
-Hayýr içimizden yönelmiþtir
-Oh oh dýþtan yönelmiþtir
-Dýþtan ve içten mi yönelmiþtir
-Ne yönelmiþ ne yönelememiþtir
-Yönelememiþ önele Miþ
’Ey örtülerle donatýlmýþ Mustafa’
-Oðlum sen artýk
þarapnel gibi yaðmalýsýn
düþmaný güzelce vurmalýsýn
’... biz artýk daðýmýza... anneciðim...’
(Komþudan o ölü de kalktý
Boþluðuna bir kýrbaç uzatýldý)
(Çoktandýr þu maraþ kalesi hatýralarý elinden alýnmýþ bir
taþ yýðýnýdýr. -onlarýn yerine bilardo masalarý konmuþtur -þalvarlý þövalye ve kovboylar bilardo oynamaktadýrlar)
-Uykum geliyor kaderim yorula geliyor buz gibi eller
Bu yaz hayatý beðenemedin aklýmda kandan gökdelenler
Ey aþk /... ve ey aþk mý dedin.../
Onlar küçücük küçücük gördü sana seslenenleri
Gücendirilmiþ gibi kayboldun
Yerine piç döller yolladýn
Komþudan o ölü de kalktý
Köyde devinimdir kýrýþýk alýn derileri kýmýldar
Kaþ ve kalp zorla - kývranarak
Erkeklik ve kadýnlýk
Ölümün önünde deðersiz ama siperdedirler
Bir deðiþime gibidir azrail-
Mezarla uðraþmaz topraðý insan kazar
O yere o ölü
insan kalabalýðýnda ansýz bir boþluk açýlmýþtýr
alýn kýmýldasýn
kalp kývransýn
Gölden ansýz bir tabutluk su alýnmýþ gibi
Bütün köy kýmýldayacaktýr/göl gibi
Azrail devinimle çevirir bir köyü
Bir insan kasý - kadýný kavrayan elleri
mezar kazar toprak karþý komaz aralanýr
Ýnsan mezar kazar arada bar bar baðýrarak
-Ey süleyman oðlu nalbant izzet - nice rençperlik ettin
Güneþin alnýnda bakýr gibi göverdin
Toprak kaz arada bir ölü görünürlerde mi bak
-ahmet mehmet hasan hüseyin paytak mahmut babasý
hacý izzet süleyman oðlu hey
nice öldün
neyledin
nasýl becerdin
Köyden o ölü kalkar
Süslenmiþ kurdelalar takýlmýþ bir koç
Kapýda tabut tahtalarý arasýnda beklemektedir
Bayram deðil seyrandýr
Aþk aceleyle oraya buraya göz gezdirir
Sevgi sabýrla ahýr kapýlarýndan süzülmektedir
Köyden o ölü de kalktý
-Sen de kalk sesini hayvan sesleriyle yuvarla
Köy bir ahenk kuþu sesi çýkararak
Kasabaya bir ölü haberi uçursun
Minarelerden ölgün bir kol gibi sarksýn ölü selâsý
/.Ölü ilk kez müezzin-minare uyarmalarýyla dirilmektedir
Köyden kasabayý dürtmektedir./
Bedir efendi durur selâyý dinler -Kim’ola-
-(Ben yüz yýl oldu babasýzým) boðuk
(Çukurovada eski kale burçlarýyla itiþirdi akranlarým)
(Sað elim sualtý zengin bir köydü damaðýmýza kadar pancar)
(O ufak çocuklardýk - Bakýþlarý)
(Olmaza karþý koyuþlarý)
(Þimdi köy acý’dan eðilmiþtir)
Ben ölümle eðiliyorum)
(Barsaklarý düðümlendi koyunlarýmýn)
Bedir efendi durdu selâyý dinledi -Kim’ola-
Evlerden yarýþ atlarý gibi çocuklar fýrlar
Daha ilk naðmesinden alýrlar ölüyü
Burunlarýyla kim ölmüþ sorusunu soluyarak
Yokuþlara bir nefeste bayýlýrlar
-Öyle bir çocuk tanýdým
Karþýlaþýnca baþka çocuklarla hýzlandý
Minarenin kapýsýnda bir çocuk halkasý
Müezzinle inecektir ölü
Ölü çaðýrýr çocuklarý alýþtýrýr camiye
Ve ölüyü eve ulaþtýran çocuk
Kutlu çocuktur
Taþýdýðý haberle masum onunla dopdolu ve büyük
Ölü adý taþýyan çocuklar dönüþlerinde
Þehri aðýrlaþtýrýrlar - Minare yükünü atmýþ
Yeniden serpilmeye baþlamýþtýr
Süleyman oðlu hacý izzet evlere
bir sepet incir gibi daðýldý
evlere süleyman oðlu hacý izzet
Müezzin kýs kýs gülmektedir
kasabada evler -bir hacý izzettin varlýðýný bilmemekten-
keder içindedir
nine: kim’ola hacý izzet
birazdan halk top gibi patlar
-kasabalý deðil hacý izzet bülbüllüdenmiþ
-oh oh bülbüllüdenmiþ
bütün evlere þimdi büyük
büyük bir memnunluk çaðlamaktadýr
Cahit Zarifoðlu
~~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Zarifoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.