Efendim

I

Boynuna bir ip at
Kölen diye yollardan gezdir beni

II

Gözlerini süzüyorsun
Bir balýk gibi akýyorsun kaldýrýmlarda
Bir daha yüreðini kaparsan bana
’Bu yapraðý parampaça yaparým’
Çiçekleri sarý yapraklar ve bir ocak ayý
Aðýz aðýza sin ve cim harfleri
Ateþ kararýyor, bu içimin alevleri
Acý çekiyorum elimden alýnmýþsýn gibi
Bir mektup hikayemiz olacak
Baþtan baþa notalar bülbül aðýzlarý
Dik kafalý bir baþ görüyorlar
Baþýný eðmiþ dallarýn yapraðýnda
Zayýf bir çocuk yüzü, gülümsüyor
Dikkatle bak, korku dolu bakýþlarý
O boðulurken gülücükler
Saçýlýyor
Ölüm bir kuþ kaldýrýyor mezarlýktan
Ak kanatlarý, hayat yok oluyor
Çýkýp geliyorsun
Kor gibisin, bir kar gibisin
Soruyorsun: Zarifoðlu bana dargýn mýsýn
Yoksa uyardýlar mý seni sevdamýzdan
’Yaþamak’ bir perde gibi kalkýyor aramýzdan
Zamansýz mekansýz bir tünel baþýndayýz þimdi
O mavi gözleri görmüþ olmalýyým
Bir ikindi vakti kaskatý ellerimin altýnda
Uçuþlu saçlar bukleler
Üstünde uyuyan eller
Sevgim uzanýyor
Soluk soluða uyandýrýyor menekþeleri
Görüyorum kýpýrdanýþlarýný
Uykunda gül açan yanaklarýný
Sosyal Medyada Paylaşın: