Hatýrlamýyorum ne zaman düþtüðümü Bu kuytu zifiri karanlýða Sanki bir patlama sonrasý düþmüþ gibiyim Doðru ya sen geçmiþtin karþýma, Ne var ne yok kusmuþtun yüzüme karþý O laf kalabalýðýnda bile duymadýn iki kelimemi Ýçinde biriktirdiðin öfken nefrete dönüþmüþ gibi Gözün görmüyordu, Kulaklarýn duymuyordu sevgi sözcüklerimi.
Seni seviyorum dedim, Susmadýn, devam etmedin esmeye, gürlemeye Aþk, beraber, birlikte, biz, gel, Gül/üm gel dedim, Gel ki biz olalým, Yaþadýðýmýz bu kadar acý anlam bulsun, Sen yine kestaneden al saçlarýný, Gözlerin yine inadýna bana baksýn masmavi Görmedi gözlerin gözlerine bakan Bir çift yeþil gözlerimi.
Aðladým, sarýldým sana Belki uyanýrsýn sandým öfke uykusundan Ama olmadý, baþaramadým Attýn beni bu kuytu köþeye Savurdun, savruldun, savrulduk Þimdi ben bu karanlýk köþedeyim, Ne seni görüyor gözlerim Ne duyuyor sesini kulaklarým Söylesene böyle mutlu musun? Bir ses, bir seda eyle Gül/üm..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.