Al renkli pabuçlarým düþtüðünden beri göle Ayaklarým çöl. Su rengi ala kara. Pabuçlarým boðulduktan sonra suda, Balýk avlamak yasak bana, Ve bir daha o göle yaklaþmak aslýnda Geçenlerde anneme söylemiþtim Beþ lirasý daha gitti paramýn Pamuk þeker alýrken fakirliðe yakalandým Anlayacaðýnýz göl yuttu beni
/
Tekti, uzun baðcýklarý ayaklarýma dolanýrdý Bulamayacaðým yenisi Eskisi ise gölün suyunu içip þiþti Su rengi ala kara olmaktan çýktý Pabuçlarým boya veriyor Kýrmýzý Nilüferler pembe açmaktan býktý al’a bulandý Benim ayaklarým hala gece olunca üþüyor
/
Annem inatçý olmasa atlayacaðým Bulup onu çýkartacaðým Biraz sulu biraz çamurlu yeniden ayaðýma takacaðým Ah annem hiç anlamadý ki beni O pabuçlar en az elma þekeri kadar deðerliydi Dört hafta balýk yememeye bedeldi Ah annem hiç anlamadý ki beni
e..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.