Bin dokuz yüz altmýþ bir, aylardan otuz temmuz Elimde bir parça kum, saat ise on dokuz Güneþin batýþýna bir saat oldu henüz Akþam ne kadar sýcak, deniz ne kadar sessiz.
Günün son ýþýklarý, parlar mavi sularda, Sahilin þarkýlarý, kabaran dalgalarda. Saðýmda baþý göðe, yükselen yüce daðlar, Solumda da denize, koþan bir dere aðlar.
Arkamdan bol ýþýklý sessiz bir yol geçiyor Rýhtýmda gölgeleri insan pek zor seçiyor. Önümdeki kayalar, ne de sessiz duruyor, Ve buraya dalgalar gelip gidip vuruyor.
Bazen beyaz köpükler ayaðýma geliyor, Giderken dönüp bana haydi gidelim diyor. Bana hep oradaki hayattan bahsediyor, Rüyalar alemini söz verip, vadediyor.
Bütün ümitlerimin þarkýsýný söylüyor, Düþünme artýk yeter hemen gidelim diyor. Þu anda ben kafamda bu fikri taþýyorum, O alemi düþünüp, o yerde yaþýyorum.
Abdullah Soylað Ýskenderun/1961
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullah soylağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.